Σονέτο XVIII (18)
[Και πώς ν’ αντέξει μέρα θερινή μπροστά σου;]
Και πώς ν’ αντέξει μέρα θερινή μπροστά σου;
Πιότερ’ η θέρμη σου κι η ομορφιά η αιθέρια:
Σκληροί άνεμοι σκορπούν στο Μάη τον έρωτά σου
Και φεύγουν βιαστικά για μας τα καλοκαίρια.
Φορές του ήλιου ο καυτός ο δίσκος λάμπει
Κι άλλοτε η χρυσή του η όψη σκοτεινιάζει·
Κι ό,τι ωραίο σβήνει κάποτε στα θάμπη
Είτε απ’ την τύχη ή κι απ’ τη φύση που το αλλάζει·
Μα το αιώνιο θέρος σου δεν θα περάσει
Κι ούτε ποτέ θα ξεθωριάσει η ομορφιά σου·
Κι ο χάρος δεν θα καυχηθεί πως θα σε σκιάσει,
Μες στο σονέτο μου το αιώνιο πέρασμά σου:
Όσο οι άνθρωποι ανασαίνουν και θωρούνε
Θα ζεις για πάντα εδώ που οι στίχοι μου θα ζούνε.
Μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειράτος, 2 Μάη 2016
(Ξανακοιταγμένο, 24 Απρίλη 2023)
SONETT XVIII
Shall I compare thee to a summer’s day?
Thou art more lovely and more temperate:
Rough winds do shake the darling buds of May,
And summer’s lease hath all too short a date:
Sometime too hot the eye of heaven shines,
And often is his gold complexion dimm’d;
And every fair from fair sometime declines,
By chance or nature’s changing course untrimm’d;
But thy eternal summer shall not fade
Nor lose possession of that fair thou owest;
Nor shall Death brag thou wander’st in his shade,
When in eternal lines to time thou growest:
So long as men can breathe or eyes can see,
So long lives this and this gives life to thee.
Ουίλλιαμ Σαίξπηρ (William Shakespeare)
Ηνωμένο Βασίλειο, Στράτφορντ-απόν-Έιβον
26 Απριλίου 1564 – 23 Απριλίου (3 Μαΐου) 1616
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 30.ΙV.2016 (Μολύβι, 29 χ 21 εκ.)
Newsletter
BookSitting | Συμπληρώστε το email σας για να λαμβάνετε ενημερώσεις.