Νέο φεγγάρι
Στυγνοί καιροσκόποι, ιδού η ημισέληνος,
Κυρτή δεξιά προς τα αριστερά πάνω στον ουρανό,
παραστάτιδα πλανητών αντικρινή.
Πάνω από τα σπίτια, γερτή στο σιωπηλό αέρα,
Καθάρια μέχρι το όριο, που τη χωρίζει από την απέραντη σκοτεινιά.
Υπό το δικό της φέγγος, οι άνθρωποι επιστρέφουν
από το γραφείο και το εργοστάσιο,
Από το μικρό κατάστημα στη γωνία της Ογδοηκοστής όγδοης Οδού.
Πάνω στο φαγωμένο χιόνι ή κάτω από τις αύρες του φθινοπώρου,
με ελπίδα και φόβο στις καρδιές και τα χέρια τους γεμάτα φαγώσιμα.
Πάνω από το καλοραμμένο κουστούμι, πάνω από τη σάρκα,
πεινασμένη ή χορτάτη
Πάνω από τα χτενισμένα μαλλιά, πάνω από τις μηχανές των ινστιτούτων ομορφιάς∙
Πάνω από τους νέους ανθρώπους, που γυροφέρνουν
στο μυαλό τους το δημοφιλές τραγούδι ∙
Πάνω από τα παιδιά, που αγριεύουν τώρα στο σκοτάδι.
Ημισέληνος, κόρνο, μεταίχμιο, πάνω από τις κλινικές, τα καταλύματα,
Γλυκιά καμπύλη, γλυκό φως, νέα λεπτή σελήνη, τώρα σε ηρεμία,
Πάνω από τους ηλικιωμένους, που πηγαίνουν σπίτι
στην κουφαμάρα τους, στην τρέλα τους, στον καρκίνο τους,
στην παρωχημένη ηλικία, στην ασχήμια, στον πόνο, στο ζάχαρο.
(Μετάφραση: Τάκης Π. Πιερράκος)
New moon
Cruel time-servers, here is the crescent moon,
Curved right to left in the sky, facing planets attendant.
Over the houses, leaned in the silent air,
Purest along the edge of darkness infinite.
Under it, men return from the office and factory,
From the little store at the corner of Eighty-eighth Street.
On the gnawed snow, or under the breezes of autumn,
With hope and fear in their hearts, and their arms full of groceries.
Above the trim suit, above the flesh starved or satiate,
Above the set hair, above the machines in the beauty shops ;
Above the young men, thinking the popular song;
Above the children, who now in the dusk go wild.
Crescent, horn, cusp, above the clinics, the lodgings,
Sweet curve, sweet light, new thin moon, now purely at ease,
Above the old, going home to their deafness, their madness,
Their cancer, age, ugliness, pain, diabetes.
Λίγα λόγια για την ποιήτρια από τον μεταφραστή
Η ποιήτρια Louise Bogan γεννήθηκε στην πόλη Livermore Falls της Πολιτείας Maine των ΗΠΑ. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης για ένα έτος και στη συνέχεια έζησε στη Βιέννη της Αυστρίας και τη Νέα Υόρκη, όπου εργάστηκε ως εκδότρια και επιμελήτρια βιβλίων μέχρι το έτος 1969. Η ποίησή της περιλαμβάνει τα έργα: Body of this Death (1923), Dark Summer (1929), The Sleeping Fury (1937), Poems and New Poems, (1941), Collected Poems 1923-1953 (1954 Bραβείο Bollingen), Τhe Blue Estuaries (1968). Mεταξύ των τιμητικών διακρίσεων που έλαβε είναι: Οι υποτροφίες Guggenheim και Νational Endowment for the Arts και η διάκριση Harriet Monroe. Yπηρέτησε ως σύμβουλος της Βιβλιοθήκης του Κονγκρέσου κατά τα έτη 1945-1946. Απεβίωσε από καρδιακή προσβολή στη Νέα Υόρκη το έτος 1970.
Newsletter
BookSitting | Συμπληρώστε το email σας για να λαμβάνετε ενημερώσεις.
