Θέλω να ξηλώσω από την κοιλιά του σώματος την ψυχή, να μεταμορφώσω αυτές τις δύο οντότητες σε ουρανό και θάλασσα, να μην ανταμώσουν ποτέ ξανά, να ζουν αντικριστά σαν εχθροί που ποθούνται θανάσιμα. Θέλω να βυθιστώ στο πλατωνικό τους άγγιγμα, να αποδράσω από την καθορισμένη αποβίβαση, να φτιάξω μια δική μου φωλιά από αλμύρα και φως, να γίνω πορτραίτο μιας αφηρημένης εποχής που δεν γνωρίζει από μαρμάρινους σταυρούς και όνειρα σφαγμένα. Θέλω να περπατώ έξω από ασπρισμένες αυλές που φορούν κατάσαρκα πολύχρωμους τενεκέδες με λουλούδια, εκεί που τα παιδιά γελούν και παίζουν δίχως να φοβούνται τις σκιές των δέντρων. Θέλω να ζωγραφίσω στίχους σε κάθε αδιέξοδο,να γεννηθούν γέφυρες εκεί που σήμερα υπάρχουν πορφυρά γρανάζια, θέλω να διώξω τον νεκρό που γεννιέται μέσα μου κάθε Χριστούγεννα, επίκτητο δώρο του ποιητή, τότε που πίναμε καφέ σε ένα άδειο καφενείο γιατί ούτε κι εμείς υπήρχαμε, θυμάσαι Μίλτο. Θέλω τα άνθη να γίνουν αγκαλιές ορφανών ανθρώπων, να αδειάσουν τα ποτήρια από τα νεκρά ψάρια και να γεμίσουν με γέλια βρόχινα για να ξεδιψάσουν οι μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας. Θέλω ο χρόνος να μπει σε ένα κλουβί, ο άνθρωπος να πάψει να καρτερεί και να ξεκινήσει να ζυμώνει τη ζωή από την αρχή, δίχως να χτίζει οικογένειες μέσα σε καλούπια, αλλά να τοποθετεί τον σπόρο μέσα σε βλέμματα στολισμένα με λουλούδια. Θέλω να μαζεύω κεράσια κάθε εποχή του χρόνου για να ταΐζω το σκοτάδι και να ημερεύω τα κοφτερά του σπλάχνα.
Τα «Θέλω» αλητεύουν συνεχώς μέσα στον ασύλληπτο νου κι εγώ είμαι ένας άνθρωπος που οφείλω να φροντίζω τα καλοντυμένα «Πρέπει».
Ζωή που πατά μονάχα πάνω σε μία νότα.
Η Ολυμπία Θεοδοσίου γεννήθηκε στον Πειραιά. Έχει παρακολουθήσει μαθήματα δημιουργικής γραφής στο εργαστήρι Tabula Rasa. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται με την συγγραφή διηγημάτων και ποιημάτων αναζητώντας τις διαφορετικές εκδοχές του εαυτού της. Έχει συμμετάσχει στο συλλογικό έργο «Χωρίς Οξυγόνο» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γράφημα. Ποιήματά της και διηγήματά της έχουν διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Τον Σεπτέμβριο του 2021 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Συρτάρι η ποιητική της συλλογή «Αξελερέ».
Φωτογραφία: Dominik Lückmann
BookSitting 