Ο Χρήστος Δασκαλάκης μιλά για την παράσταση «Η Χιονονιφάδα που αγάπησε το Καλοκαίρι»

Με αφορμή τη θεατρική παράσταση «Η Χιονονιφάδα που αγάπησε το Καλοκαίρι», το BookSitting ζήτησε από τον συγγραφέα της, Χρήστο Δασκαλάκη, να μεταφέρει την ατμόσφαιρα που επικρατεί κάθε Κυριακή, τόσο μπροστά όσο και πίσω από την κεντρική σκηνή του θεάτρου Αλκμήνη.

Χαίρομαι πολύ που μου δίνεται η ευκαιρία να μιλήσω για όσα πραγματικά συμβαίνουν πριν και μετά την παράστασή μας, τόσο μπροστά όσο και πίσω από τη σκηνή. Άλλωστε και για εμένα όλο αυτό είναι κάτι πρωτόγνωρο και ομολογώ πως, ως θεατή, πάντα με γοήτευε ο χώρος των παρασκηνίων. Τώρα, το γεγονός ότι μπορώ να είμαι εκεί και να βλέπω την όλη  προετοιμασία, είναι πραγματικά κάτι που απολαμβάνω στο έπακρο.

Κερδίστε δύο διπλές προσκλήσεις για την παράσταση της Κυριακής, 2 Δεκεμβρίου 2018! 

Ομολογώ λοιπόν ότι, παρόλο που η παράσταση ξεκινά στις 12:00, εγώ είμαι εκεί από τις 10 το πρωί, διότι αυτή είναι η ευκαιρία μου να κάνω πρόβα τα (ελάχιστα) λόγια που έχω, να βγάλω φωτογραφίες και να κάνω λίγο πιο δύσκολη τη ζωή των ηθοποιών. Διότι, όπως μαρτυρούν και τα βίντεο που ανεβάζω στο Instagram, κάθε φορά που μπορώ να είμαι παρών στην παράσταση μεταμορφώνομαι  σε  καταστροφή και πειραχτήρι των παρασκηνίων. Νομίζω πως κάποιος άλλος στη θέση των κοριτσιών, λογικά, θα μου είχε απαγορεύσει να τα πλησιάζω στα δέκα μέτρα…

Παρόλα αυτά, νιώθω απίστευτα τυχερός που έχω τη χαρά να είμαι δίπλα σε τρία μοναδικά κορίτσια, τρία τόσο ταλαντούχα πλάσματα, τη Νάντια Συρίου, τη Μαρία Στάβαρη και τη Φιλίνη Παναγιωτοπούλου, διότι πέρα από το γεγονός ότι δίνουν ζωή στους ήρωες του βιβλίου μου, είναι και τρεις μοναδικοί άνθρωποι με ταλέντο, ήθος, χιούμορ και αγάπη προς όλους. Οπότε αυτό μου επιτρέπει να μπορώ να ξετυλίγω το παιδί που έχω μέσα μου και, συντροφιά τους, να ζω ένα δικό μου, αστείο και διασκεδαστικό παραμύθι.

Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι η διάθεση και η ατμόσφαιρα  πίσω από τη σκηνή και πριν την έναρξη της παράστασης είναι άκρως διασκεδαστική, χαρούμενη, γεμάτη ενθουσιασμό και θετική ενέργεια. Βέβαια αυτό πρέπει να σας πω ότι οφείλεται, σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό, στη σκηνοθέτιδα της παράστασης, Αθηνά Αρσένη, η οποία έχει έναν μοναδικό τρόπο να κρατάει πάντα την «ορχήστρα» καλοκουρδισμένη.

(…) η διάθεση και η ατμόσφαιρα  πίσω από τη σκηνή και πριν την έναρξη της παράστασης είναι άκρως διασκεδαστική, χαρούμενη, γεμάτη ενθουσιασμό και θετική ενέργεια.

Η Αθηνά είναι ο άνθρωπος που κατάφερε να ενώσει όλη την ομάδα, να βγάλει από τον καθέναν μας το καλύτερο που είχαμε να δώσουμε και εκείνη στη συνέχεια, τόσο εύστοχα, να ενώσει τα «κομμάτια» και να φτιάξει αυτό το τόσο τρυφερό και ονειρικό αποτέλεσμα που βλέπουμε. Χωρίς την Αθηνά και τη σκηνοθετική της μαεστρία, τίποτα δε θα ήταν το ίδιο. Της οφείλουμε όλοι ένα μεγάλο «ευχαριστώ» που μας αφήνει να είμαστε ελεύθεροι και ανεξάρτητοι και, κυρίως, ασφαλείς στα δικά της χέρια. Άλλωστε αυτό είναι και το βασικό μήνυμα του βιβλίου και της παράστασης. Και όπως φαίνεται, το ζούμε όλοι από πρώτο χέρι δίπλα της.

Και κάπως έτσι, ανάμεσα σε γέλια και πειράγματα, χαμηλώνουν τα φώτα στην πλατεία και εγώ πρέπει να αποχωρήσω από τα αγαπημένα μου παρασκήνια και να μεταφερθώ μπροστά πλέον από τη σκηνή. Εμπειρία επίσης μοναδική μιας και, καθισμένος, σχεδόν κρυμμένος, σε μία γωνιά, παρατηρώ συγκινημένος  κάθε αντίδραση του κοινού. Έρχεται τότε εκείνη η μαγική στιγμή που χάνομαι μέσα στο έργο, γίνομαι ένα με τους θεατές, χειροκροτώ, μαγεύομαι, γελάω, μα κυρίως συγκινούμαι.

Και καθώς τα συναισθήματα εναλλάσσονται, έρχεται η δική μου στιγμή. Γιατί όπως γνωρίζετε, κάποιες  Κυριακές – έκπληξη, κάνω ένα πέρασμα από τη σκηνή για λίγα δευτερόλεπτα. Τότε λοιπόν είναι που μου κόβονται τα πόδια από το άγχος. Δε βγαίνει η φωνή, δε βλέπω τα λόγια που έχω να διαβάσω, θέλω να ανοίξει η γη να με καταπιεί, ιδανικά θα ήθελα να εξαφανιστώ. Αλλά είναι τόση η αγάπη και η στήριξη της υπόλοιπης ομάδας που πραγματικά θέλω να το κάνω μόνο και μόνο για να μοιραστώ λίγα λεπτά μαζί τους πάνω στη σκηνή.

Και κάπως έτσι, χωρίς ποτέ να καταλαβαίνω πώς πέρασε η ώρα, έρχεται το τελευταίο χειροκρότημα. Ανεβαίνουν ξανά τα παιδιά στη σκηνή, βγάζουμε φωτογραφίες, κάνουμε αγκαλιές, ανταλλάσσουμε αγάπη, γεμίζουμε και εμείς λίγο από τη θετική τους αύρα. Οι ηθοποιοί μοιράζουν τους «σπόρους της αγάπης» (σαν αυτούς που υπάρχουν μέσα στο βιβλίο), εγώ (με χέρι που ακόμα τρέμει) υπογράφω το παραμύθι μου στα παιδιά, από τα ηχεία παίζει το τραγούδι τέλους (της υπέροχης μουσικού μας Λίας Σταυροπούλου) και όλα ξεκινούν να μπαίνουν και πάλι στη σωστή τους διάσταση.

Η Αθηνά Αρσένη είναι ο άνθρωπος που κατάφερε να ενώσει όλη την ομάδα, να βγάλει από τον καθέναν μας το καλύτερο που είχαμε να δώσουμε (…), να ενώσει τα «κομμάτια» και να φτιάξει αυτό το τόσο τρυφερό και ονειρικό αποτέλεσμα που βλέπουμε.

Μια Κυριακή που ξεκίνησε με γέλια, πειράγματα και «ζαβολιές» φτάνει στη μέση της με αισθήματα συγκίνησης, ικανοποίησης, ευγνωμοσύνης και πληρότητας. Ίσως αυτή να είναι και η μαγεία του θεάτρου, ίσως αυτό να είναι το μεγαλείο του θεατή. Χάρη στους θεατές επιστρέφουμε σπίτι μας γεμάτοι και ξεκινάμε να στέλνουμε μηνύματα ο ένας στον άλλον για το πόσο όμορφα νιώσαμε και σήμερα, για το πόσο ευλογημένοι είμαστε που ακόμα μια παράσταση αγκαλιάστηκε με τόση αγάπη.

Όπως συνηθίζω να λέω, ένας συγγραφέας χωρίς τους αναγνώστες του είναι ένας σκοτεινός δρόμος. Δεν καταλήγει πουθενά, και δεν έχει κανένα μέλλον. Τώρα που ζω αυτό το μαγικό ταξίδι, μπορώ με σιγουριά να πω πως συμβαίνει το ίδιο και με μία παράσταση. Χωρίς τους υπέροχους φίλους να μας στηρίζουν, χωρίς αυτό το μοναδικό κοινό θα ήμασταν ένας ουρανός χωρίς αστέρια. Και παρόλο που εμείς αγαπάμε τις χιονονιφάδες, δεν παύουμε να αγαπάμε και τον έναστρο ουρανό. Ίσως γιατί τότε είναι η μοναδική μας ευκαιρία να κοιτάξουμε ψηλά, να κάνουμε μια ευχή και να πιστέψουμε ότι, κάποια στιγμή, τα όνειρα μπορούν να βγουν αληθινά…

Πρωταγωνιστούν: Φιλίνη Παναγιωτοπούλου, Μαρία Στάβαρη, Νάντια Συρίου

Συντελεστές
Συγγραφέας: Χρήστος Δασκαλάκης
Θεατρική διασκευή: Χρήστος Δασκαλάκης – Αθηνά Αρσένη
Σκηνοθεσία: Αθηνά Αρσένη
Βοηθός Σκηνοθέτη: Μάυ Χάννα
Σκηνικά: Μάκης Χάνος
Κοστούμια: Σοφία Χριστίνα Ραδίτσα
Χορογραφίες: Ντανιέλα Πισιμίση
Πρωτότυπη Μουσική: Λία Σταυρoπούλου
Στίχοι: Χρήστος Δασκαλάκης
Εικονογράφηση: Nτανιέλα Σταματιάδη
Γραφιστική επιμέλεια: Ιωάννα Παπαϊωάννου
Φωτογραφίες: Γιώργος Μαρινάκης
Παραγωγή: Λωτοφάγοι & FKMB productions

• Τις καθημερινές πραγματοποιούνται οργανωμένες παραστάσεις για νηπιαγωγεία, δημοτικά σχολεία και συλλόγους.
• Η παράσταση μεταφέρεται σε παιδικούς σταθμούς, νηπιαγωγεία, δημοτικά σχολεία, παιδότοπους, πάρτι, εκδηλώσεις  και άλλα.

INFO

Παραστάσεις: Κάθε Κυριακή στις 12:00
Εισιτήρια: Γενική Είσοδος: 8€ | Κρατήσεις: 210 6393335 / 6932 941624 / 6932 249115
Θέατρο Αλκμήνη | Αλκμήνης 8, Γκάζι (κοντά στο μετρό Κεραμεικός) | Τ. 210 3428650