William Stanley Merwin | Τα πλοία ετοιμάζονται στη σιγαλιά (μτφρ. Τάκης Π. Πιερράκος)

Τα πλοία ετοιμάζονται στη σιγαλιά

Δεμένα στο ίδιο σιδερένιο δακτυλίδι
Η ώρα, η σκοτεινιά κι εγώ,
Οι πυξίδες μας κoυκουλωμένες σα γεράκια.

Tώρα η θύμησή σου έρχεται και με πονά
Με ένα κύμα από θραύσματα, που δεν ξεπόρτισαν
ποτέ από το λιμάνι
Όπου κάποτε σχεδιάσαμε ταξίδια,
Έρχονται χτυπώντας σαν καρδιές και ρωτούν
Τι αναχωρήσεις θα γίνουν μ΄ αυτή την παλίρροια;

Αναπνοή της στεριάς, ζεστή αναπνοή,
Εντείνεις το κρύο γύρω από τον ομφαλό,
Παρότι όλες οι ακτές, εκτός από την πρώτη,
υπήρξαν ξένες
Και η πρώτη δεν ήταν το σπίτι, παρά μόνο
όταν έμεινε πίσω.

Η επιλογή είναι δική μας, αλλά δεν την έχουμε κάνει,
Περιέχει τον προορισμό μας,
Κυκλωμένο από την απώλεια,
όπως συμβαίνει με το κοράλι,
Γίνεται προορισμός, μόνο αφού φθάσουμε σ΄αυτόν.

Εφυγα με την ελπίδα ότι θα με θυμάσαι
Παρότι σήμερα η ομοιότητα είναι μικρή.
Aυτή τη στιγμή ήταν αδύνατο να πιστεύω
σε αλλαγή,
Ο ιστός διαρκώς ταλαντεύεται ανάμεσα
στους ίδιους γαλαξίες,
Η νύχτα ποτέ δεν αποσύρει τη σκοτεινή της ιδιότητα
Από το λιμάνι, που μοιάζει με καρδιά,
Η θάλασσα πάλλεται σαν καρδιά,
Ο ουρανός καρδιόσχημος θόλος,
Αντιλαμβάνομαι ότι το φως θα θρυμματιστεί εκεί
σαν κραυγή
Επάνω ψηλά μια ανακάλυψη:
«Κενό.
Κενό! Κοίταξε!»
Κοίταξε. Να το πρωινό.

(Μετάφραση: Τάκης Π. Πιερράκος)

---

The ships are made ready in silence

Moored to the same ring:
The hour, the darkness and I,
Our compasses hooded like falcons.

Now the memory of you comes aching in
With a wash of broken bits which never left port
In which once we planned voyages,
They come knocking like hearts asking:
What departures on this tide?

Breath of land, warm breath,
You tighten the cold around the navel,
Though all shores but the first have been foreign,
And the first was not home until left behind.

Our choice is ours but we have not made it,
Containing as it does, our destination
Circled with loss as with coral, and
A destination only until attained.

I have left you my hope to remember me by,
Though now there is little resemblance.
At this moment I could believe in no change,
The mast perpetually
Vacillating between the same constellations,
The night never withdrawing its dark virtue
>From the harbor shaped as a heart,
The sea pulsing as a heart,
The sky vaulted as a heart,
Where I know the light will shatter like a cry
Above a discovery:
«Emptiness.
Emptiness! Look!»
Look. This is the morning.

---

Σημείωμα του μεταφραστή

Ο Willian Stanley Merwin (Γουίλιαμ Στάνλεϊ Μέρουιν) γεννήθηκε το 1927 στη Νέα Υόρκη. Παρακολούθησε μαθήματα στο Πανεπιστήμιο Πρίστον προτού φύγει για την Ευρώπη, όπου έζησε επί σειρά ετών. Εργάστηκε ως ακαδημαϊκός σύμβουλος, μεταφραστής και εκδότης. Εξέδωσε πολλά ποιητικά βιβλία: A Mask for Janus (1952, Yale Younger Poets Prize), The Dancing Bears (1954), Green with Beasts (1956), The Drunk in the Furnace (1960), The Moving Target (1963), Collected Poems (1966), The Lice (1969), The Carrier of Ladder (1970, Pulitzer Prize), Writings to an Unfinished Accompaniment (1973), The Compass Flower (1977), Opening the Hand (1983), The Rain in the Trees (1988), Travels (1993, Lenore Marshall Prize), The Vixen (1996), The Folding Cliffs (verse novel, 1998), The River Sound (1999), The Pupil (2001), Migration (2005, National Book Award), Present Company (2005), The Shadow of Sirious (2008, Pulitzer Prize), Garden Time (2014), The Moon before Morning (2014). Μεταξύ των διακρίσεων, που έλαβε είναι οι κάτωθι: Guggeneihm and Lila Wallace-Reader Digest fellowships, Shelley Memorial Award, Bolligen Prize, Tanning Prize, Harold Morton Landon Tranlation Award). To έτος 2010 αναγορεύτηκε δαφνοστεφής ποιητής των ΗΠΑ. Απεβίωσε στη Χαϊκού της Χαβάης το έτος 2019.

---