Oι μάνες
Στο σαλόνι έχουν πορτρέτα εκείνης της ευτυχίας
που δεν υπάρχει πια,
στα μπουκάλια το άρωμα των παλιών φωνών.
Οι μάνες δεν χρειάζονται κομπλιμέντα.
Θυμούνται αυτό που ο κόσμος ξέχασε
από αμέλεια και απληστία.
Φυλάνε το παρελθόν,
ακριβώς όπως καλύπτει κανείς ένα παιδί
που έφυγε από το σπίτι για να γίνει κάτι άλλο.
(Μετάφραση: Αντώνης Κερασνούδης)
As mães
Têm na sala os retratos daquela felicidade
que deixou de ser,
nos frascos o perfume de vozes antigas.
As mães não precisam de elogios.
Lembram-se daquilo que o mundo esqueceu
por descuido e voracidade.
Guardam o passado
como quem encobre um filho
que saiu de casa para ser outra coisa.
Σημείωμα του μεταφραστή
Ο Nuno Costa Santos (Νούνου Κόστα Σάντους) είναι γεννημένος στη Λισαβόνα το 1974, με καταγωγή από τις νήσους Αζόρες. Σπούδασε νομικά, ωστόσο ήδη από νεαρή ηλικία επέλεξε μια ζωή περισσότερο συνδεδεμένη με τη λογοτεχνία παρά με τη δικανική τέχνη. Διακεκριμένος δημοσιογράφος, χρονογράφος, σεναριογράφος και κωμικός, έχει γράψει κείμενα για πολλά τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά προγράμματα, θεατρικά έργα, μυθιστορήματα και ποιητικές συλλογές, ενώ διευθύνει σήμερα το λογοτεχνικό περιοδικό Grotta των Αζόρων, αλλά και την ετήσια συνάντηση συγγραφέων του Αρχιπελάγους της Πορτογαλίας.
O λυρισμός του, όπως και όλο του το λογοτεχνικό έργο, είναι βαθιά αυτοαναφορικός, αντικατοπτρίζοντας πλήρως την εσωστρέφεια που χαρακτηρίζει και τον ίδιο. Ο προβληματισμός του γύρω από τη “μήτρα” και τον βαθύτερο προορισμό του ανθρώπου είναι συνεχής και απολύτως ειλικρινής, αποφεύγοντας όμως τον διδακτισμό και τις πομπώδεις ρητορείες. Η γλώσσα λειτουργεί για τον ίδιο ως ένας υπαρξιακός καθρέφτης, μέσα από τον οποίο αναζητά ρευστές και αινιγματικές λυρικές αναφορές και μάλιστα σε ένα αστικό περιβάλλον που συνεχώς μεταβάλλεται.
Για να συναντήσει κανείς τον Nuno Costa Santos θα πρέπει να προσπαθήσει πολύ, όχι λόγω κάποιου ιδιόμορφου εστετισμού, αλλά της ουσιαστικής του ανάγκης για δημιουργική απομόνωση.
Newsletter
BookSitting | Βιβλία, Τέχνες, Ιδέες
