Πανσέληνος
Με λέξεις ξεπλένω τα θλιμμένα πανιά,
εκείνα που στη δύση μιας εποχής διατηρούν ακόμη
την αίσθηση των ημερών, το φως των βημάτων.
νιώθω πως πρόκειται για μια άλλη εποχή,
για έναν άλλο τρόπο να στρίβουμε στις γωνίες,
έναν άλλο τρόπο να πατάμε στη γη
– όλα συμπιέζονται σε έναν παλμό,
παγιδεύονται μέσα στις φλέβες σαν μικρές φωνές
που γίνονται τραγούδι στην αυγή του χρόνου.
ελάτε, ελάτε μαζί μου, σε αυτή τη μεγαλειώδη γέννηση,
ακούστε τον αφρό που χτυπά στο γκρίζο των βράχων,
και αφήστε τις ώρες να κυλήσουν ακριβώς όπως όταν επιπλέει κανείς
στην επιφάνεια του χρόνου, πλήρως βυθισμένος στον κόσμο
– ελάτε να κοιμηθείτε κάτω από τον φωτεινό μανδύα της πανσελήνου.
Θα σας πω μια μέρα
πώς επιλέχθηκε το χρώμα της θάλασσας.
(Μετάφραση: Αντώνης Κερασνούδης)
Lua cheia
nas palavras lavo os panos tristes
que ao fim de uma estação retêm agora
a sensação dos dias, o lume dos passos.
sinto que é um outro tempo,
um outro jeito de dobrar esquinas,
um outro modo de pisar a terra
– é tudo isto comprimido num pulso,
cingido dentro de veias como pequenas vozes
mudadas em canção ao acordar do ano.
vem, vem comigo, neste magnífico nascimento,
ouvir bater a espuma no cinzento das rochas,
e deixar passar as horas como quem flutua
à tona do tempo, inteiramente mergulhado no mundo
– vem dormir sob o luminoso manto da lua cheia.
hei-de dizer-te um dia
como se escolheu a cor do mar.
Σημείωμα του μεταφραστή
Ο Vasco Gato (Βάσκο Γκάτου) γεννήθηκε στη Λισαβόνα το 1978 και παρά τις αρχικές φιλοσοφικές και οικονομικές του σπουδές, εργάζεται από το 2006 ως μεταφραστής λογοτεχνίας. Αποτελεί μια πολυσχιδή προσωπικότητα με σημαντικό λυρικό, μεταφραστικό, αλλά και μυθιστορηματικό, θεατρικό έργο. Το 2000 δημοσίευσε το πρώτο από τα δεκατρία ποιητικά του βιβλία, με τίτλο Um Mover de Mão (Mία κίνηση του χεριού), ενώ το 2016 κυκλοφόρησε μια συγκεντρωτική έκδοση του ποιητικού του έργου με τον τίτλο Contra Mim Falo (Μιλώ ενάντια σε μένα).
Το λυρικό ύφος του Gato κινείται με περισσή περιέργεια ανάμεσα στις μεγάλες ανακατατάξεις που προκλήθηκαν στην πορτογαλική ποιητική παράδοση στις αρχές του 20ού αιώνα. Από τη μία πλευρά, οι κλασικοί ποιητές που εργάζονταν υπό τη σκιά του λαμπρού παραδοσιακού φωτός της λουζιτανικής γλώσσας, από την άλλη, οι ανανεωτές, με την ενδελεχή έρευνά τους και το θαρραλέο άνοιγμά τους προς νέες γλωσσικές, λογοτεχνικές επιρροές από όλο τον κόσμο. Ο λυρισμός του Gato αποτελεί σήμερα έναν από τους σημαντικότερους αντιπάλους του υπαρξιακού εφησυχασμού στην Πορτογαλία.
Newsletter
BookSitting | Βιβλία, Τέχνες, Ιδέες
BookSitting 