Stanley Kunitz | Πατέρας και γιος (μτφρ. Τάκης Π. Πιερράκος)

Πατέρας και γιος

Τώρα στα προάστια κι ενώ χαμήλωνε το φως
Τον πήρα στο κατόπι πάνω σε δρόμο αμμουδερό
Που κατηφόριζε λευκότερος από τη σκόνη των οστών,
Μέσα από το γλυκό πήγμα των αγρών, εκεί που οι δαμασκηνιές
Είναι ριγμένες με το φορτίο της ωρίμανσής τους,
η μια πλάι στην άλλη.
Μίλι το μίλι ακολούθησα γλιστρώντας με τα πόδια
Το μυστικό κύριο του αίματός μου,
Καθώς τυλιγόταν στις μυρωδιές των λιμνών,
Αυτόν, του οποίου η ακαταμάχητη αγάπη με κράτησε
Αλυσοδεμένο. Τα χρόνια πέρασαν ∙ ο νεοσσός μεγάλωσε∙
Έτρεξα μέσα στην αξύπνητη εξοχή, όπου νέος βρέθηκα,
Με τη σιγή να ξεδιπλώνεται στον ερχομό μου,
Η νύχτα έμοιαζε με πορτοκάλι κρεμασμένο μπροστά
στο πρόσωπό μου.

Πώς να σου ομολογήσω τις ιστορίες και τους φόβους μου,
Πώς να γεφυρώσω το χάσμα με τρόπο φυσικό,
Λέγοντας: «Το γυψομαρμάρινο σπίτι, που έχτισες
Το χάσαμε. Η αδελφή παντρεύτηκε και έφυγε από το σπίτι,
Και τίποτε δεν επιστρέφει από κει, είναι παράξενο
από κει, που πήγε.
Εζησα πάνω σ΄ ένα λόφο με πλήθος δωματίων
Φροντίσαμε να έχουν άπλετο φως, αλλά όχι αρκετή ζεστασιά
Κι όταν το φως χαμήλωνε κατέβαινα κάτω από το λόφο.
Τα έγγραφα παραδίδονται καθημερινά ∙
Είμαι κατάμονος χωρίς ποτέ να κυλήσει ένα δάκρυ».

Κι από την άκρη του νερού, όπου οι πυκνές φτέρες σήκωναν
Τα χέρια τους, «Πατέρα», φώναζα, «Γύρισε! Εσύ γνωρίζεις
Τον τρόπο. Θα σκουπίσω τη λάσπη από τα ρούχα σου.
Κανένα ίχνος, υπόσχομαι, ότι δε θα μείνει. Δώσε εντολή
Στο γιο σου, που στροβιλίζεται ανάμεσα σε δυο πολέμους.
Μέσα στο πλήρωμα της καλοσύνης σου,
Γιατί εγώ θα είμαι ένα παιδί γι΄αυτούς, που κλαψουρίζουν
Κι αδελφός των νεοσσών του κάμπου
Και φίλος της αθωότητας και όλων των λαμπερών ματιών.
Ω, δίδαξέ με πώς να εργάζομαι και να΄μαι αγαθός.
Ανάμεσα σε χελώνες και αγριολούλουδα
Έστρεψε κατά το μέρος μου το λευκό ανήξερο κρανίο του.

(Μετάφραση: Τάκης Π. Πιερράκος)

---

Father and Son

Now in the suburbs and the failing light
I followed him, and now down sandy road
Whiter than bone-dust, through the sweet
Curdle of fields, where the plums
Dropped with their load of ripeness, one by one.
Mile after mile I followed, with skimming feet,
After the secret master of my blood,
Him steeped in the odor of ponds, whose indomitable love
Kept me in chains. Strode years; stretched into bird;
Raced through the sleeping country where I was young,
The silence unrolling before me as I came,
The night nailed like an orange to my brow.

How should I tell me fable and the fears,
How bridge the chasm in casual tone,
Saying, “The house, the stucco one you built,
We lost. Sister married and went from home,
And nothing comes back, it΄ s strange, from where she goes.
I lived on a hill that had too many rooms:
Light we could make, but not enough of warmth,
And when the light failed, I climbed under the hill.
The papers are delivered every day;
I am alone and never shed a tear.»

Αt the water΄edge, where the smothering ferns lifted
Their arms, “Father!” I cried, “Return! You know
The way. I΄ll wipe the mudstains from your clothes;
No trace, I promise, will remain. Instruct
Your son, whirling between two wars,
In the Gamara of your gentleness,
For I would be the child to those who mourn
Αnd brother of the foundlings of the field
And friend of innocence and all bright eyes.
Ο, teach me how to work and keep me kind.”
Among the turtles and the lilies he turned to me
The white ignorant hollow of his face.

---

Λίγα λόγια για τον ποιητή από τον μεταφραστή

Ο Stanley Kunitz γεννήθηκε στο Worcester της Μασαχουσέτης το έτος 1905. Φοίτησε στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και στη συνέχεια εργάστηκε ως ρεπόρτερ και εκδότης. Μετά την εκπλήρωση των στρατιωτικών του υποχρεώσεων, δίδαξε στο Κολλέγιο Bennington, στο New School και στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια.

Ποιητικά βιβλία: Intellectual Things (1930), Passport to the War (1944), Selected Poems (1928-1958 – Pulitzer Prize), The Testing-Tree (1971), The Terrible Threshold:Selected Poems 1940-1970 (1974), The Coat without a Seam: Sixty Poems, 1930-1972 (1974), The Lincoln Relics (1978), The Wellfleet Whale and Companion Poems (1983), Next-to-Last Things (1985), Passion Through (1995, National Book Award) και Collected Poems (2000). Μεταξύ των διακρίσεων, που ελαβε είναι: The Guggenheim and National Endowment for Arts fellowships, The Lenore Marshall Award, The Bollingen Prize, The National Medal of Arts, The Shelley Memorial Award και το Frost Medal.

Χρημάτισε Σύμβουλος της Ποίησης στη βιβλιοθήκη του Κογκρέσου και επίσημος ποιητής των ΗΠΑ για τα έτη 2000 και 2001. Απεβίωσε στη Νέα Υόρκη το έτος 2006.

Φωτογραφία: Ben White

---