Η εμπιστοσύνη στην αθανασία *
Εδώ, στη νέα ζωή ο νεκρός έχει αναστηθεί,
το ξέρω, με πίστη ακράδαντη,
αυτό με διδάσκουν οι σοφοί,
γι’ αυτό με πείθουν του κόσμου οι κακοί.
(Μετάφραση: Αντώνης Κερασνούδης)
* μικρός αποχαιρετισμός στον Ιωνά
Zuversicht der Unsterblichkeit
Zum neuen Leben ist der Todte hier erstanden,
Das weiß und glaub ich festiglich.
Mich lehrens schon die Weisen ahnden,
Und Schurken überzeugen mich.
Λίγα λόγια για τον ποιητή από τον μεταφραστή
O Friedrich Schiller (1759 – 1805), ποιητής, θεατρικός συγγραφέας και καθηγητής φιλοσοφίας στην έδρα της Αισθητικής του Πανεπιστημίου της Jena, αποτέλεσε έναν από τους σημαντικότερους ιδεαλιστές που ανέδειξε ποτέ το ευρωπαϊκό πνεύμα. Μέσα από τη μνημειώδη φιλία του με τον Johann Wolfgang Goethe, αλλά και τη συναναστροφή του με τους πνευματικούς θιασώτες του “ελεύθερου Εγώ” της Βαϊμάρης (Fichte, Schlegel, Hegel), προέκυψε ένα φως τέτοιας έντασης, που οι αχτίδες του πέφτουν ακόμη και σήμερα επάνω στη ζωή μας.
Η ποίηση τελούσε στα χέρια του υπό τη συνεχή κηδεμονία του νοός, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που το περιεχόμενο και η ανάγκη μετάδοσης μίας ιδέας σχεδόν πάντα επικρατούσαν της φόρμας και του ωμού συναισθήματος. Ο Schiller αντιλαμβανόταν την ποίηση όχι ως εσωτερική ανάγκη, επουδενί ως μια μορφή ενδοσκόπησης, αλλά ως ένα μέσο επικοινωνίας του “Υψηλού”, απελευθέρωσης του ανθρώπου από τα πάθη και ανύψωσής του σε δυσθεώρητα ύψη ομορφιάς. Η τραγωδία και ο λυρισμός του συγκέρασαν κατά τρόπο μοναδικό την Ειμαρμένη με την Ανάγκη, το Αγαθό με το Ωραίο, το Ηθικό με το Αισθητικό, καθιστώντας τον έναν σπάνιο ποιητή της ολότητας του ανθρώπου και της ενότητας του κόσμου.
Newsletter
BookSitting | Βιβλία, Τέχνες, Ιδέες
Συμπληρώστε το email σας για να λαμβάνετε ενημερώσεις.
