Ελεύθερος χώρος
Κάθε φορά
που σαν τώρα σε σκέφτομαι,
γεννιέται στο κεφάλι μου
ένας ελεύθερος χώρος,
ένα είδος προθαλάμου σου,
στο οποίο δεν υπάρχει τίποτα άλλο.
Διαπιστώνω
στο τέλος κάθε ημέρας,
πως πολύ περισσότερος ελεύθερος χώρος
πρέπει να έχει απομείνει
στο κεφάλι μου,
απ’ όσο κάποτε πίστευα.
(Μετάφραση: Αντώνης Κερασνούδης)
Freiraum
Jedes mal
wenn ich jetzt an dich denke
entsteht in meinem Kopf
ein freier Raum
eine Art Vorraum zu dir
in dem sonst nichts ist
ich stelle fest
am Ende jedes Tages
daß viel mehr freier Raum
in meinem Kopf
übrig gewesen sein muß
als ich sonst glaubte
Σημείωμα του μεταφραστή για τον ποιητή
Ο Αυστριακός Erich Fried (1921 – 1988) υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους γερμανόφωνους ποιητές που οδήγησαν τον μεταπολεμικό, πολιτικό λυρισμό στην πιο ώριμή του εκφραστικά φάση. Λέξεις μυστικιστικές, συχνά αρκούντως διστακτικές, που ηχούν σαν ενα ωμό κάλεσμα σε μαζικά πεπρωμένα. Ανάμεσά τους μοιάζει να ψυχορραγεί ο ίδιος ο άνθρωπος, αυτό το συγκλονιστικό συνειδησιακό άλμα του χθες που δονεί με κάθε άλογη χροιά του τις τεκτονικές πλάκες του αύριο. Τα αιώνια ερωτήματα του ανθρώπου (ηθική, μεταφυσική, πολιτική) λαμβάνουν στην ποίηση του Fried νέα οπτική, έρχονται να δομήσουν μια εντελώς νέα υπαρξιακή αλήθεια που θυσιάζεται στον βωμό του Le Penseur, ήτοι του σκεπτόμενου ανθρώπου του Rene Rodin.
Δεκαεπτά ετών παιδί φυγαδεύεται στο Λονδίνο με στόχο να αποφύγει τη ναζιστική, θρησκευτική του εξόντωση αλλά και τη ντροπιαστική ένωση της πατρίδος του, της Αυστρίας, με τη Γερμανία. Από νεαρή ηλικία διακρίνεται για την εσωτερική του ησυχία και τον έντονα συμβολικό τρόπο γραφής. Στην ύστερη, ωστόσο, ζωή του εγκαταλείπει σχεδόν πλήρως τον στρατευμένο στίχο, στρεφόμενος κατά τρόπο μυσταγωγικό στον λυρισμό του ανεκπλήρωτου έρωτος, του ανείπωτου, του απείρου. Στο βάθος κάθε τι ωραίου μοιάζει να ανακαλύπτει το παράλογο, το οποίο έρχεται να υμνήσει με έναν λιτό, αλλά συνάμα βαθιά συγκινησιακό τρόπο. Η ποίηση του Fried αναπλάθει τον πηλό του ανθρώπου και μας ξανασυστήνει τον homo deus του έρωτος.
BookSitting 