Συνέντευξη στην Αλεξία Καλογεροπούλου
alexia.kalogeropoulou@gmail.com
Η Αγγελική – Aριάδνη Βούλγαρη είναι απόφοιτος του τµήµατος Συντήρησης Αρχαιότητων και Έργων Τέχνης της Σχολής Γραφικών και Καλλιτεχνικών Σπουδών του Πανεπιστηµίου Δυτικής Αττικής. Σπούδασε, επίσης, θέατρο στη Δραµατική σχολή του Ωδείου Αθηνών. Έχει ασχοληθεί σχεδόν αποκλειστικά µε την ψυχοκοινωνική στήριξη ευάλωτων οµάδων µέσα από τις τέχνες. Έχει ιδρύσει µη κερδοσκοπικούς ανθρωπιστικούς οργανισµούς µε αντικείµενο την εµψύχωση παιδιών, ατόµων µε αναπηρίες και ηλικιωµένων µέσα από θεατρικές παραστάσεις και µουσικοκινητικά προγράµµατα ψυχικής ενδυνάµωσης και κοινωνικής ένταξης. Από το 2010 έχει εργαστεί ως ηθοποιός-εµψυχώτρια και ως συντονίστρια ψυχοκοινωνικών προγραµµάτων µέσα από την τέχνη σε όλα τα νοσοκοµεία Παίδων της Αττικής, στην Ογκολογική Μονάδα Παίδων ΕΛΠΙΔΑ, σε φορείς ειδικής αγωγής, ιδρύµατα παιδικής προστασίας, καθώς και σε µονάδες φροντίδας ηλικιωµένων και κέντρα αποκατάστασης στην Αθήνα και την επαρχία. Έχει βραβευτεί από την Πρόεδρο του ΕΛΠΙΔΑ Μαριάννα Βαρδινογιάννη, καθώς και από τον Πανθεσσαλικό Σύλλογο Ατόµων µε πολλαπλή σκλήρυνση για την προσφορά της. Σήµερα εργάζεται ως σύµβουλος ψυχικής ενδυνάµωσης και αυτοανάπτυξης, υλοποιώντας εκπαιδεύσεις και προσωπικές συνεδρίες σε άτοµα και οργανισµούς. Το 2022 εξέδωσε το βιβλίο «Η Τέχνη της Σύνδεσης» (εκδόσεις iWrite), με αφορμή το οποίο μιλήσαμε μαζί της.
Αφού σας καλωσορίσω στο Σαλόνι του BookSitting, θα ήθελα να σας ρωτήσω τι είναι Η Τέχνη της Σύνδεσης και ποιον αφορά;
H Τέχνη της Σύνδεσης είναι ένα βιβλίο ενθύμησης. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι αναφέρεται σε αξίες, ποιότητες, εσωτερικές καταστάσεις και δεξιότητες που έχουμε όλοι, αλλά τις έχουμε ξεχάσει. Για να είμαι ακριβής, εκπαιδευτήκαμε με τέτοιο τρόπο, ώστε να τις απωθήσουμε. Συνεπώς, αφορά όλους τους ανθρώπους που θέλουν να θυμηθούν ποιοι είναι και και από πού έρχονται.
Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τον ιδιαίτερα απαιτητικό τομέα της στήριξης των ανθρώπων που βιώνουν δύσκολες καταστάσεις;
Δεν το αποφάσισα. Τα πράγματα, όταν είμαστε στον δρόμο μας, έρχονται και μας βρίσκουν. Όταν ολοκλήρωσα τις σπουδές μου πάνω στο θέατρο, ήξερα ότι έπρεπε να κάνω κάτι, να δημιουργήσω κάτι το οποίο θα προσφέρει στους ανθρώπους την επανασύνδεση με τον εαυτό τους, χρησιμοποιώντας την τέχνη ως όχημα. Τα άλλα εργαλεία μου ήταν η πνευματικότητα, που τότε την έκρυβα για να μην παρεξηγηθώ και με περάσουν για τρελή. Τώρα πια δεν με νοιάζει. Η τέχνη βόλευε, είναι μια καλή «μεταμφίεση» για να αφυπνίσεις, χωρίς να συναντάς αντιστάσεις της νόησης.
«Όλα ξεκινούν από μία σύνδεση», γράφετε στο βιβλίο σας. Θα θέλατε να μας πείτε κάτι περισσότερο γι’ αυτό;
Το παιδί, ή καλύτερα ο άνθρωπος, όταν γεννιέται καταλαβαίνει ότι υπάρχει μέσα από τους άλλους. Καθώς συνδέεται με τη μητέρα ή τους φροντιστές του, δομεί την ύπαρξή του. Αν δεν το δουν και δεν συνδεθούν ουσιαστικά οι άλλοι με αυτό, αδυνατεί να επιβιώσει και να αυτοπροσδιοριστεί μελλοντικά. Αλλά και καθαρά πνευματικά να το δούμε, ο άνθρωπος είναι πνεύμα και έχει ένα σώμα. Η μεταξύ τους επικοινωνία -μεταφορά πληροφοριών- γίνεται από την πρωταρχική σύνδεση μεταξύ τους, που την κάνει η γνωστή σε όλους μας ψυχή. Ο άνθρωπος λέγεται άνθρωπος γιατί αποτελείται από ένα πνεύμα, μια ψυχή και ένα σώμα, τα οποία είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους, αλληλοσυμπληρώνονται και ενώ διαπερνάει το ένα το άλλο, δεν διαχωρίζονται. Χρειάζεται λοιπόν αυτή η σύνδεση να είναι όσο πιο αρμονική και ισορροπημένη γίνεται.
Η σύνδεση, στην οποία αναφέρεστε στο βιβλίο σας, ταυτίζεται με την επικοινωνία;
Η σύνδεση είναι μια βαθύτερη μορφή επικοινωνίας. Γι’ αυτό και για να προκύψει χρειάζεται καλύτερη γνώση των βασικών αρχών από τις οποίες αποτελείται ο άνθρωπος. Η επικοινωνία μπορούμε να πούμε χοντρικά ότι μπορεί να επιτευχθεί από έξω προς τα μέσα, ενώ οι «εμπειρίες σύνδεσης» επιτυγχάνονται με εσωτερική τοποθέτηση και μεταμόρφωση. Γι’ αυτό και οι εκπαιδεύσεις μου πάνω στην «Τέχνη της Σύνδεσης», ανεξαρτήτως αν γίνονται σε corporate περιβάλλοντα ή ομάδες αυτοβελτίωσης, έχουν έναν μυητικό χαρακτήρα.
Με ποιον τρόπο η τέχνη βοηθά τη σύνδεση με τους άλλους; Υπάρχουν κάποιες μορφές τέχνης που συνδέουν περισσότερο τους ανθρώπους;
Ο σκοπός της τέχνης είναι ιαματικός. Όπου ίαση είναι να γίνεις αυτός που είσαι. Όσο πιο πολύ συνδεόμαστε με αυτό που είμαστε, τόσο συνδεόμαστε και με τους άλλους. Η τέχνη είναι ένα μονοπάτι από τα πολλά, δεν είναι ο μοναδικός δρόμος. Ίσως η μουσική να είναι η μορφή τέχνης που έχει το μεγαλύτερο αντίκτυπο στις ανθρώπινες συνδέσεις. Γενικά ο ήχος.
«Όσο πιο ευάλωτος… τόσο πιο δυνατός» γράφετε. Θα θέλατε να μας εξηγήσετε αυτή τη φαινομενική αντίφαση;
Χρειάζεται μεγάλος βαθμός θάρρους και τόλμης να σταθούμε και να μιλήσουμε για αυτό που είμαστε, χωρίς να χρειαστεί να αποκρύψουμε τα τρωτά, τα αδύναμα, τα ευαίσθητα και εύθραυστα σημεία μας. Όσο όμως εκπαιδευόμαστε προς αυτή την κατεύθυνση με προστασία και όριο, τόσο αντιλαμβανόμαστε ότι εκεί κρύβεται η απόλυτη δύναμή μας. Έχει να κάνει με την ολοκληρωμένη έκφραση, τη φανέρωση του εαυτού μας –του πνεύματός μας δηλαδή- τη «δήλωσή» του στο υλικό επίπεδο. Συνήθως φανερώνουμε μέρος του όλου μας, αυτό που μας μάθανε ότι παίρνει τα credits, όμως τα αληθινά credits τα παίρνουμε στην πλήρη αλήθεια μας. Όπως λέει και η Oprah: «Η ευαλωτότητα είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της αυτοπεποίθησης». Και πώς να μην είναι, αφού πλέον δεν μιλάμε απλά για πεποίθηση εαυτού, αλλά για θέαση και γνώση του. Η έκφραση της ευαλωτότητάς μας οδηγεί στη γνώση του εαυτού.
Μπορούμε να συνδεθούμε με κάποιον που θα συναντήσουμε μόνο μια φορά;
Σαφώς. Με κάποιους που ταιριάζουμε γίνεται πιο εύκολα. Το θέμα είναι να μπορούμε να το κάνουμε με όλους, να είναι στην ελεύθερη επιλογή μας, τότε αποκτούμε ισχύ επί του εαυτού μας. Οι συνδέσεις αφορούν στο παρόν. Οι σχέσεις έχουν διάρκεια στον χρόνο και προϋποθέτουν και άλλα πράγματα, όπως συστηματική δουλειά με τον εαυτό. Μια εμπειρία σύνδεσης μπορεί να οδηγήσει σε σχέση, μπορεί και όχι.
Τι εμποδίζει τη σύνδεση;
Συνήθως ο φόβος. Αυτός κρύβεται πίσω από τα δέκα βασικά εμπόδια των συνδέσεων που αναφέρω και στο βιβλίο. Ο φόβος, επειδή προκύπτει από τον εγωισμό, μπορεί και μεταμφιέζεται. Παίρνει πολλά πρόσωπα, ακόμα και αντίθετα μεταξύ τους. Μπορεί για παράδειγμα κάποιος να υπερπροσπαθεί για να συνδεθεί με τον άλλο και αυτό να αποτελεί τελικά εμπόδιο. Γιατί πίσω από κάθε υπερβολική θέληση, κρύβεται μια μεγάλη «έλλειψη». Και όταν πας να συνδεθείς από το έλλειμμα, σημαίνει ότι πας για να πάρεις, άρα είσαι στον φόβο που νιώθει το εγώ, όχι στην αγάπη που βιώνει το «μαζί».
Και τι την διευκολύνει;
Η αυτοφροντίδα, η αγάπη εαυτού που πηγάζει από τη θέαση του εαυτού. Ο άνθρωπος είναι νοητικό ον, χρειάζεται να καλύψει τη νόησή του ακόμα και όσον αφορά στον ίδιο του τον εαυτό. Τον αγαπάει πιο πολύ, όσο πιο πολύ τον γνωρίζει. Συνεπώς οι συνδέσεις διευκολύνονται όσο πιο πολύ γνωρίζει και αγαπάει κανείς τον εαυτό του και όσο περισσότερο καλύπτει τις ανάγκες του και στους τρεις φορείς του: σωματικά, ψυχικά και πνευματικά. Χρειάζεται όμως να ξέρει κανείς πώς φροντίζεται το σώμα του, πώς φροντίζεται η ψυχή του και πώς το πνεύμα του. Και η «Τέχνη της Σύνδεσης», ως πρόγραμμα αυτοβελτίωσης, δίνει αυτή την αυτοφροντίδα μέσα από δεξιότητες και ποιότητες που όλοι έχουμε, αλλά δεν γνωρίζουμε τη δύναμή τους.
Μπορούμε να συνδεθούμε με κάποιον online, μέσω μιας οθόνης και μιας διαδικτυακής επαφής;
Περιορίζονται οι προσλαμβάνουσες και εννοώ τις αισθήσεις. Μπορεί να γίνει σύνδεση μερική, αλλά θεωρώ ότι δεν μπορεί να συγκριθεί με τη σύνδεση που γίνεται με φυσική παρουσία. Όλα είναι ανταλλαγή ενεργειών.
Αν σας έλεγα να ξεχωρίσετε ένα μόνο πράγμα μέσα από την πολυετή εμπειρία σας και την ενασχόλησή σας με την τέχνη της σύνδεσης, ποιο θα ήταν αυτό; Τι κρατάτε ως κάτι πολύτιμο;
Την ελπίδα. Οι συνδέσεις οδηγούν στην αναζωπύρωση της ελπίδας μέσα μας.
Θα θέλατε να μοιραστείτε τρεις συμβουλές που θα μπορούσαν να ακολουθήσουν όλοι, στην καθημερινότητά τους, για να συνδέονται με τους ανθρώπους γύρω τους;
Βεβαίως!
1. Τόλμα να δείχνεις την ευαλωτότητά σου.
2. Άρπαζε κάθε ευκαιρία για να εκφράζεις αυτό που είσαι. Και όσο το τολμάς, θα βλέπεις πιο πολύ ποιος είσαι.
3. Βλέπε πάντα στα μάτια των άλλων τον ίδιο τον Θεό. Δεν έχει να κάνει με το ποιος είναι ο άλλος, αλλά ποιος είσαι εσύ.
Ετοιμάζετε κάτι καινούργιο το επόμενο διάστημα;
Ναι, αλλά είναι πολύ νωρίς ακόμα. Έχει να κάνει με την «Τέχνη της Σύνδεσης», αλλά θα είναι μια εφαρμογή σε συγκεκριμένο τομέα που χρόνια με απασχολεί. Από παιδί. Δεν μπορώ να πω κάτι ακόμα όμως.
BookSitting 