Στοιχειωμένες φαντασιώσεις
κυλούν στον ημιτελή κόσμο μας.
Ο εθισμός στα σκοτεινά φεγγάρια
έγινε μια συνήθεια,
ένα κενό που στριμώχνει
τις φυσαλίδες της ζωής
στα κελάρια του χρόνου.
Μια εξουθένωση απέμεινε μόνο
καθώς πασχίζουμε
για την ανάσταση
από τη ματαιότητα
του νωθρού παρόντος.
Εκτεθειμένοι στο φόβο
πετάξαμε τη ζωή
σε ουρανό με άστρα
γυμνά από φως.
Ο Δημήτρης Καρπέτης γεννήθηκε στην Ορμύλια Χαλκιδικής το 1969. Έχει σπουδάσει Γεωπονία στο Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης και Θέματα Βιολογικής Γεωργίας σε Κ.Ε.Κ. Από το 2000 δουλεύει σε Δημόσια Υπηρεσία. Γραπτά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και ιστότοπους.