Γιαγιά, αλήθεια απόψε ανοίγει ο ουρανός;―Ναι, παιδάκι μου, γιατὶ ξημερώνουν τ’ άγια Θεοφάνεια. Και όποιος αγρυπνήσει και προφτάσει σ’ εκείνη … Συνεχίστε την ανάγνωση Γρηγόριος Ξενόπουλος | Πλούτος και ευτυχία
Λέγεται ότι, αν βρεθεί κάποιος παραμονή Πρωτοχρονιάς σε σημείο όπου το δεξί του μέρος κοίτα προς τον βορρά και το … Συνεχίστε την ανάγνωση Αργύρης Φυτάκης | Το παζάρι της Πρωτοχρονιάς
Ανήμερα του Κλήδονα ο τόπος έκαιγε. Η γη άχνιζε, θαρρείς κι η σάρκα της αργοψηνόταν. Στάλα δεν είχε πέσει τις … Συνεχίστε την ανάγνωση Αργύρης Φυτάκης | Τα ξερόκλαδα ή ο Κλήδονας που δεν μένει πια εδώ
Τούτη η γη, όπου και να πας, σε πνίγει. Μονολογεί η γυναίκα με το μαύρο μαντήλι, σκυμμένη στο κατώφλι του … Συνεχίστε την ανάγνωση Αργύρης Φυτάκης | Ο τόπος μας είναι κλειστός
Ο Απρίλης ήταν κάποτε για μένα -τώρα πια έχει μπει κι αυτός στο χωνευτήρι των πολλών και επαναλαμβανόμενων εικόνων και εμπειριών- … Συνεχίστε την ανάγνωση Σωτήρης Δημητρίου | Πάσχα τ΄Απρίλη
Κάθε μέρα πήγαινε στο νοσοκομείο. Έβρισκε χρόνο. Καθώς ανέβαινε στον όροφο που νοσηλευόταν ο πατέρας του, παρατηρούσε ότι οι διάδρομοι μύριζαν … Συνεχίστε την ανάγνωση Χριστόφορος Τριάντης | Αντιπαράθεση
Ίσως γι’ αυτό τρομάζουν τόσο, λέω λοιπόν. Όταν κοιτάζουν —όσοι κοιτάζουν, και δεν είναι πολλοί, οι περισσότεροι σβήνουν σαν το … Συνεχίστε την ανάγνωση Αντώνης Μπαλασόπουλος | Ο ταμίας
Τέτοιες μέρες, ήσυχες, μου ‘ρχεται, απρόσκλητη, σχεδόν, στο μυαλό μια απ’ τις «καλοκαιρινές» διηγήσεις που συνήθιζε να λέει ο μπαμπάς … Συνεχίστε την ανάγνωση Σπύρος Κιοσσές | Δεκαπενταύγουστος
Σταματώντας στην άκρη του λιμανιού για ν’ αγναντέψω τους γλάρους, το λυπημένο μου πρόσωπο τράβηξε την προσοχή του πολιτσμάνου, που … Συνεχίστε την ανάγνωση Heinrich Böll | Το λυπημένο μου πρόσωπο
Ο μεγάλος ποιητής δεν είναι αυτός που μένει στην ιστορία με το όποιο έργο του, αλλά αυτός που δίνει απαντήσεις … Συνεχίστε την ανάγνωση Χριστόφορος Τριάντης | Φάουστ: Μια αποτίμηση του προλόγου
Η έρημη κοιλάδα από πολλήν ώρα περίμενε το φεγγάρι. Νάρθει να γεμίσει τη μοναξιά της. Ήταν μια κοιλάδα στενόμακρη και … Συνεχίστε την ανάγνωση Στράτης Μυριβήλης | Τοπίο (απόσπασμα)
Δεν θυμάμαι πότε ανταμώσαμε τελευταία φορά, θυμάμαι μονάχα ότι στις συναντήσεις μας, εγώ στεκόμουν πάντα πίσω από τον θεόρατο κορμό … Συνεχίστε την ανάγνωση Ολυμπία Θεοδοσίου | Καθώς μεγάλωνα
Τὸν υἱόν της τὸν καπετὰν Κομνιανὸν τὸν ἐπαντρολογοῦσεν ἤδη ἡ γρια-Κομνιανάκαινα, ἂν 〈καὶ〉 δὲν εἶχε χρονίσει ἀκόμη ἡ νύμφη της, … Συνεχίστε την ανάγνωση Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης | Παιδική Πασχαλιά
Η πόλη βρισκόταν στην ουδέτερη ζώνη. Ήταν κατεστραμμένη από τους βομβαρδισμούς. Όλα τα κτίρια ήταν ερείπια, ακόμα κι η εκκλησία … Συνεχίστε την ανάγνωση Χριστόφορος Τριάντης | Το ψυχιατρείο
Κάθε πόλη που επισκεπτόμουν για πρώτη φορά, πίστευα ότι οι κάτοικοί της ήταν κατά βάση καλοί και ευγενικοί. Η ευγένεια … Συνεχίστε την ανάγνωση Χριστόφορος Τριάντης | Ο επισκέπτης
BookSitting 