Η σιωπή στρατιώτης της πρώτης γραμμής,που με θεόρατα άλματα διαπερνάει με τα αγκάθια της στα πέλματα τους καταρράκτες. Με αλυσίδες … Συνεχίστε την ανάγνωση Εύα Ουσταμανωλάκη | Τα κλειστά μάτια της σιωπής

Σφυρίζει ο αχός του κύματος,εκκρίνει τη ζωήστα παγωμένα δωμάτια.Σωπαίνω,οι ανεμώνες λιπόσαρκεςκυματίζουν μιμούμενεςτα είδωλά μας.Ο κόσμος κυλά σε άγνωστα νερά,συναισθάνομαι βουβά … Συνεχίστε την ανάγνωση Δημήτρης Καρπέτης | Ανεμώνες

Εκείνη έτριβε τα πατώματα συνεχώς. Σφούγγιζε τα μάρμαρα, τίναζε τα παπλώματα, θέριζε τους ίσκιους από τα μαξιλάρια. Ήταν γραφτό της … Συνεχίστε την ανάγνωση Άντζελα Γεωργοτά | Ο πνιγμός

Φορώμέρες και νύχτεςξεχειλωμένεςεπίκτητο ένδυματης φυλακισμένης σάρκας.Η ελευθερία κόβειτον ομφάλιο λώροπου την δένειμε την σκέψη μου.Τα άκρα ατροφούνγίνομαι ένα έγχορδο κουφάρισκάβω … Συνεχίστε την ανάγνωση Ολυμπία Θεοδοσίου | Άλλος ένας άνθρωπος

Τα ανεπιτήδευτα χαμόγελαρημάζονται από τις αγκυλώσειςτων σκυφτών προσώπων.Η ορμή της νιότης στριμώχνεταιστις απαιτήσεις των κίβδηλων νόμων.Οι νίκες της ανθρωπότηταςαποθανατίζονται στα … Συνεχίστε την ανάγνωση Δημήτρης Καρπέτης | Εποχή Διωγμών

Άνθρωποι που θηρεύουν άσβεστες εκδικήσεις,συλλέγουν τους χρόνιους πόθους ενός ανέραστου κτήνους,κυνηγούν την έξαψη μιας ανύπαρκτης περιπέτειας στο χείλος της αβύσσου,μονάχα … Συνεχίστε την ανάγνωση Έφη Μαρία Παπία | Εμμονικές σκέψεις

Μια αυγουστιάτικη νύχτα μού είπες:ονειρεύτηκα κόκκινα πουλιά, που άξαφνασκέπασαν έναν ακάνθινο ουρανό με κρότους.Το κουβεντιάσαμε νυσταγμένοι,με ευκολίαμόνο τα σπουργίτια μπορούσες … Συνεχίστε την ανάγνωση Πασχάλης Κατσίκας | Τα κόκκινα πουλιά

Όταν περνούσαν οι γιορτές κι οι επισκέψεις, τα ρούχα τα λαμπρά και τα επίσημα ξέφευγαν από τον ίλιγγο της ταχυκαρδίας … Συνεχίστε την ανάγνωση Αφροδίτη Κατσαδούρη | Όταν περνούσαν οι γιορτές

Θήλεα ρήματα Μου απάντησεΤης ιστορίας σου η ξέπλεκη ομορφιάΠότε τα μάτια πότε τα χείλη περιγράφειςΔύο γυναίκες κι άλλη μια συνομιλούνεΠίσω … Συνεχίστε την ανάγνωση Γιώργος Μπουρογιάννης | Τρία ποιήματα κι ένα μικρό πεζό

Ήμασταν παιδιάθαρρώθυμάσαιη αγάπη μαςπλημμύριζετον κόσμο όλοόλα μπορούσαμενα τα κάνουμεεύκολατα φιλιάδιαρκούσαν αιώνεςη ένωσή μαςχιλιετηρίδεςβροντούσε ο ουρανόςκι έβρεχε καταρρακτωδώςύστερα έβγαινεένας λαμπρός ήλιοςπρασίνιζε … Συνεχίστε την ανάγνωση Γρηγόρης Σακαλής | Ρωγμή στο χρόνο

Τελειώνει ο χρόνος,αναδύομαι σιωπηλόςαπό ένα λαβύρινθο αδιέξοδο.Ο ιδρώτας λούζει το κορμί,με μάτια ορθάνοιχτααντικρίζω τη σαφήνεια των αισθημάτων.Η λεηλασία της καρδιάς … Συνεχίστε την ανάγνωση Δημήτρης Καρπέτης | Περιφορά

Μια φορά και όλους ίσως τους καιρούς που κάθε φορά φαντάζουν σαν την πρώτη φορά, ήταν ένα κύμα. Ένα κύμα … Συνεχίστε την ανάγνωση Ζωή Νικητάκη | Η συζήτηση των κυμάτων

Στη Γεωργία και στον Άγγελογια τη χαρά της πιο όμορφης καληνύχτας Χθες βράδυ μού έστειλες την άδεια καρδιά του Χριστουγεννιάτικου … Συνεχίστε την ανάγνωση Άννα Κοψιδά | Συμβαίνει και αλλού…