Γιάγκος Πλατής | Ελευθερία

Μετρώ τις φορές που αφέθηκα ελεύθερος
Στοχάζομαι και έπειτα τις ξεχνώ
Τότε που χάθηκα στο πλήθος μιας συναυλίας
Τότε που δεν ήθελα να φάω εκείνη την άνοστη σούπα
Την έριξα στον φωταγωγό κρυφά από τη γιαγιά μου
Μετά πήγα στο περίπτερο και πήρα παγωτό βανίλια
Παρόλο που ήταν Χριστούγεννα
Θυμάμαι και εκείνο το θερινό απόβραδο
Συρθήκαμε μέχρι την υψηλότερη κορυφή του Αιγαίου
Ήταν η εποχή των αγνών Κυκλάδων
Χορταίναμε μόνο με το αγνάντεμα
Πέρασαν οι ώρες χωρίς να το καταλάβουμε
Το ρολόι φώναξε μεσάνυχτα
Και αφήσαμε τα χέρια να μιλήσουν
Θυμάμαι τη βροντερή φωνή της σιγαλιάς
Ξυπνήσαμε το πρωί από το γαργαλητό του ήλιου
Γλάροι πετούσαν στο απέραντο γαλάζιο
Τα σύννεφα σαν να σχημάτιζαν μια λέξη

---

(Από την ποιητική συλλογή του Γιάγκου Πλατή «Χάνοντας χρόνο», εκδόσεις Έναστρον, 2025)

---

Ο Γιάγκος Πλατής άρχισε να χάνει χρόνο στις 16/09/93. Ζει στην Αθήνα. Ασχολείται με την επικοινωνία, τη δημοσιογραφία και τη μουσική.

Φωτογραφία: Sergio Serjão

---