Η ζωή στην αναμονή
Αχ, τόσα χρόνια με δουλειά ξανά και πάλι
δεν βρήκα χρόνο για ζωή μες στη βιοπάλη,
κι έτσι την άφησα ξοπίσω μου, ωσότου
διαβεί ο καιρός κι ο κόσμος βρει τον εαυτό του.
Για δράση έχω έτοιμα μυαλό, καρδιά και χέρι,
μα η ζωή μου τώρα δεν μ’ ενδιαφέρει
κι όλο πειθήνια σαν σκύλος αναμένει
να γίνει τ΄άγχος που τη σβει χαρά κρυμμένη.
Σιγανασαίνει περιμένοντας, το ξέρω,
με τις χαρές μαζί. Αχ, τι θα καταφέρω;
Ελπίζω πλέον, όταν όλα ΄ρθούν σε τάξη,
αυτή η ζωούλα να μην έχει πια πετάξει!
(Μετάφραση: Θάνος Γιαννούδης)
The waiting life
Since it befell, with work and strife
I had not time to live my life
I turned away from it until
Work should be done and strife be still.
My hands and head for use are free,
Nor does my own life worry me,
But docile as a spaniel waits
Until this present stress abates.
Tranquil it breathes, and waits, I know,
With all its joy contained. But oh
I hope when I have time to play
My life will not have run away!
(Από το βιβλίο «Τέσσερις ποιήτριες στο κατώφλι του Μοντερνισμού», μτφρ. Θάνος Γιαννούδης, εκδ. Σοκόλη, 2025)
Σημείωμα του μεταφραστή
Ελάχιστα γνωστή και σχεδόν πλήρως αμετάφραστη στην Ελλάδα, η Dorothea Mackellar (Σίδνεϊ, 1885-1968), θεωρείται η άτυπη «εθνική ποιήτρια» της Αυστραλίας, ιδίως εξαιτίας του ποιήματός της »My country» που αναφέρεται στη φύση της αυστραλέζικης ηπείρου και τη νοοτροπία του λαού της. Με αρκετές ποιητικές συλλογές και μυθιστορήματα στο ενεργητικό της, η ποίησή της ξεχωρίζει, πέραν της φιλοπατρίας, για την υπαρξιακή και ερωτική διάσταση, για τον ανόθευτο λυρισμό, την ποικιλία των μέτρων και σχημάτων, τις απηχήσεις του Ρομαντισμού και την αφομοίωση επιλεκτικών και μόνο κατακτήσεων της αισθητικής νεωτερικότητας, εν αντιθέσει με τα κελεύσματα του καιρού της. Η δεξίωση της ποίησής της κρίνουμε πως είναι σε θέση να διευρύνει το πεδίο της αγγλόφωνης ποίησης, ανοίγοντάς μας έξαφνα σε μια εντελώς διαφορετική γεωγραφική επικράτεια.
Newsletter
BookSitting | Βιβλία, Τέχνες, Ιδέες
