Αντώνης Λιοναράκης | Έτσι απαλά κι ερωτικά

Βράδυ χλωμό ήρθες κοντά μου.
Με μαύρες ανταύγειες, νύχτες γεμάτες.
Όνειρα γλυκά, λευκά σαν τις μνήμες της καρδιάς μου.
Έτσι μου άπλωσες τα χέρια.

Κι εγώ κοιτώ του κορμιού σου τη μορφή.
Τ΄αγγίζω τη νύχτα με της σκέψης μου την άκρη.
Έτσι, απαλά κι ερωτικά.
Έτσι, απαλά κι ερωτικά.

Η φωνή σου ερημοφέγγαρο της θάλασσας.
Τα μάτια σου αυγουσιάτικα αστέρια.
Τα μαλλιά σου μπουκέτο που κρατά χίλια λουλούδια.
Έτσι, απλά και τρυφερά.
Έτσι, απλά και τρυφερά.

8/9/1996

(Από την ποιητική συλλογή «Απάρκτιον» του Αντώνη Λιοναράκη, εκδόσεις Άπαρσις, 2023)

---

Ο Αντώνης Λιοναράκης γεννήθηκε στην Αθήνα. Είχε την τύχη από μικρή ηλικία να τον συντροφεύουν τα λόγια του Καζαντζάκη, του Πλάτωνα, τα όνειρα του Tomas Moore και οι σκέψεις για τις υπερβάσεις ενός Τσε Γκεβάρα και Φιντέλ. Μυήθηκε στις νότες του Leonard Cohen, στους στίχους του Woody Guthrie, του Λειβαδίτη, του Γκάτσου και του Χικμέτ και στο όνειρο μιας επανάστασης του ανθρώπου. Όλα αυτά τον οδήγησαν σε σπουδές πολλών χρόνων στη μουσική, τη φιλοσοφία, τη λογική και τον μεγάλο του έρωτα που παρέμεινε μέχρι σήμερα, την παιδεία και την εκπαίδευση. Βίωσε την υπέρτατη ικανοποίηση να σχεδιάσει και να αναπτύξει δύο διαφορετικά πανεπιστήμια.

---