Αλεξία Καλογεροπούλου | Εκκρεμότητα

Ανάμεσα σε παράταιρους
ναργιλέδες
και κατεβασμένα ρολά,
το συρματόπλεγμα
κόβει στα δυο
το ίδιο σώμα.

Τις νύχτες η ανάσα
παγώνει
κι η ψυχή
περιπλανιέται
σε έρημα σπίτια
και χώματα ξερά,
που κάποτε
έσκαβαν αγαπημένα χέρια·

τότε, που υπήρχε εδώ μόνο η άνοιξη.

Τι έγιναν τα ιερά χώματα;
Ποιος πατάει το βιος των προγόνων;

Στην πόλη, νύχτα-μέρα,
μια εκκρεμότητα
απαιτεί λύση.
Το πένθος απλώνεται,
καμία χαρά δεν το σκεπάζει.

Ολοζώντανες
μνήμες
αγρυπνούν
σε σώματα παιδικά.

Πώς έφερε το ξημέρωμα
τόση καταστροφή;

Αναμονή.
Ματαίωση.
Απ’ το Βαρώσι
ως την Κερύνεια
και σ’ ολο το νησί
εδώ, που κάποτε
γεννήθηκε η Αφροδίτη.

Πού πήγε τόση ομορφιά;
Και πότε -επιτέλους- θα αποδοθεί δικαιοσύνη;

---