Κάποια χαράματα ξάγρυπνα, φορεμένοι με ποδιές και πλαστικά κίτρινα γάντια, χανόμαστε στα λιβάδια και ψάχνουμε να βρούμε τους κρυμμένους καρπούς, τους στρογγυλούς και πράσινους, ανάμεσα στις φυλλωσιές των άλλων σπιτιών και ποτέ των δικών μας. Τότε, άλλοι γονατίζουμε στη γη κι άλλοι σκαρφαλώνουμε στα δέντρα να τους δρέψουμε, να τους ορθώσουμε ψηλά στον ήλιο – το σκιερό και χωμάτινο άρωμά τους να μυρίσουμε – κι ύστερα να τους πετάξουμε σε λεκάνες γεμάτες με ασβέστη. Καμιά φορά πάλι, κατά το τέλος, ακονίζουμε τα μαχαίρια μας και χαράσσουμε τους κορμούς, σκαλίζοντας τα αρχικά μας σε κάθε δέντρο που περάσαμε. Αποκαμωμένοι αργότερα, με τις λεκάνες αγκαλιά τραβάμε για τον κατήφορο, τα μάτια μας να γυαλίζουν στις πρώτες πρωινές του ηλίου ακτίνες.
Ο Αργύρης Φυτάκης είναι φιλόλογος και συγγραφέας, κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος (MA) στη Δημιουργική Γραφή και τις Πολιτισμικές Σπουδές. Το πρώτο του αφήγημα «Ημέρα Γενεθλίων», η πρώτη του συλλογή χαϊκού «Διαθλάσεις Φωτός» και η πρώτη του νουβέλα «Cassandrae» βρίσκονται σε ψηφιακή μορφή στην Ανοικτή Βιβλιοθήκη (openbook.gr), όπως και η συλλογή χαϊκού «Του χρόνου».
Φωτογραφία: Mabel Amber
Newsletter
BookSitting | Βιβλία, Τέχνες, Ιδέες
BookSitting 