Bιβή Κοψιδά-Βρεττού | Η Αμαρτωλή

Χιλιάδες μάτια την πυροβολούσαν
Στο γυαλί
Χιλιάδες οι περόνες
Σουβλερές στα μάτια της
Εσύ εσύ εσύ
Την ακόντιζαν με πράσινα δόντια
Εσύ εσύ εσύ
Τάνυζαν της γλώσσας τους δηλητήρια
Στον τρύπιο της κρόταφο
Κι υπερασπίζονταν τρία μικρά παιδιά
Που πέταξε στο δρόμο εκείνη

Δεν λέω αμαρτωλή για την κόλαση
Θα ήταν ίσως και τα παιδιά
Για ψυχρή αγκαλιά φιλόξενης
Ευαγούς κατοικίας

Σκυμμένα χαμηλά τα μάτια της
Τα πόδια έγγιζαν σχεδόν
Λίγο ακόμα νόμιζες θα τα πατούσε
Τα μάτια της αλύπητα με τη λεπτή
Σαν φτώχεια φλούδα των ποδιών της
Παιδί αμάλλιαγο πουλί του δάσους
Παρθένας αμαρτίας αγριμάκι
Δεκατριών μόνο χρονών
Μητέρα
Μα δεν τη βλέπετε μικρότερη
Αυτή παιδί απ’τα παιδιά της
Μα δεν τη βλέπετε
Φτωχότερο αυτή πουλί απ’
Το φτερό του

Άφετε αυτή
Για τα είκοσι τρία τελώνια
Της Μεγάλης Θλίψης
Και τα ακάθαρτα με βατράχους
Όμοια πνεύματα των Εφτά
Σαλπίγγων της Αποκάλυψης
Weird und ermundend ward
Mir die Wallfahrt
Zum heiligen Grabe
Druckend das KREUZ*

Άφετε αυτή…
Φόβος Κυρίου αρχή σοφίας εστί.

(Το ποίημα περιλαμβάνεται στην ποιητική συλλογή της Βιβής Κοψιδά-Βρεττού, Χειραψίες μιας ασήμαντης μέρας, εκδ. Βακχικόν, 2018, σ. 61-62).

*Μακρύς κι επίπονος ήταν ο δρόμος μου/μέχρι τον Άγιο Τάφο/Βαρύς ο Σταυρός (Novalis, Ύμνοι στη νύχτα, εισαγωγή-μτφρ. Κώστας Κοτσουρέλης, Περισπωμένη, 2011, σ. 41).

---

Η  Παρασκευή (Βιβή) Κοψιδά-Βρεττού είναι αριστούχος Διδάκτωρ Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, βραβευμένη ποιήτρια και συγγραφέας, μέλος του Κύκλου Ποιητών, πρόεδρος του Συνδέσμου Φιλολόγων Λευκάδας και συνεργάτιδα του BookSitting.

Φωτογραφία: Michael Kastelic

---