Ματίνα Μόσχοβη | Απάγγειλον

Από μακριά έχουν αρχίσει
τα βούκινα της βροχής
να ηχούν στους αμμόλοφους
και,
παράξενο,
συγκεντρώνονται
οστά γύρω μου,
οστά

που παραμένουν όρθια
παρά τις απηνείς επιθέσεις
από επιδειξίες της σήψης,
της φρίκης
και
της αναξιότητας.

Οστά

που η γλώσσα τους
ποτέ δεν νόσησε
από μοιραίες ασωτείες
στον χλευασμό
και
στην φαυλότητα
της βίας της βουβής,
της βίας της κραυγάζουσας
και
της πυριφλεγέθουσας.

Οστά

που παραμένουν όρθια
και ας αγνωμονεί ο καιρός
και
ας παραμένει πανούργο
και
όλο πλεκτάνες το μικρόνοο
και
ας σηκώνουν το δέρμα
της θάλασσας
και
ας ατιμάζουν τον ορίζοντα
των ελπίδων
και
ας αξιώνουν από το μέλλον
ολοκληρωτική παράδοση,

τα οστά

θα παραμένουν όρθια
για να επιδοκιμάζουν πάντοτε
την γέννηση των κοραλλιών ·

θα παραμένουν όρθια

εκεί απ’ όπου διοδεύει το νόημα,
και
ας γρυλλίζει ο χρόνος,
και
ας λυσσά ο καιρός,
και
ας απαιτεί η προδοσία
μεταμφιεσμένη
τις τριάκοντα μνες
ή τα τριάκοντα αργύρια,
και
ας έκαψαν τα καράβια μας
και
τ΄αμπέλια μας ·

τα οστά

κρατούν ακόμη
όρθιο το δέντρο της ζωής
που πάνω του
κοιμάται η κίσσα
και
ο κορυδαλλός,
ο κούκος
και
το χελιδόνι

Είμαστε μόνον μια εικόνα

σε καμπύλο κάτοπτρο.

Η έλξη μάς κρατά για λίγο

μετέωρους

και η χάρις

στο Φως.

(Από την ποιητική συλλογή «Αηδονία», εκδόσεις Αρμός, 2024)

---

Η Ματίνα Μόσχοβη γεννήθηκε στον Πειραιά. Σπούδασε τραγούδι και θέατρο. Συμμετείχε σε συγκρότημα πολιτικού τραγουδιού με εμφανίσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Στο θέατρο συμμετείχε σε πλήθος παραστάσεων κλασσικού και σύγχρονου ρεπερτορίου. Τα τελευταία χρόνια έχει επικεντρωθεί στη διδασκαλία γραφής και συνανάγνωσης δημιουργώντας το εργαστήριο Εαρπηγών. Από το 2016 συμμετέχει στην ομάδα καθηγητών-συμβούλων του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου, διδάσκοντας δημιουργική γραφή στο  μεταπτυχιακό τμήμα.

Φωτογραφία: Zoltan Tasi

---