Friedrich Nietzsche | Πεύκο και αστραπή (μτφρ. Αντώνης Κερασνούδης)

Πεύκο και αστραπή

Μεγάλωσα πάνω απ’ τον άνθρωπο και το θεριό,
μα σαν μιλώ – απόκριση δεν συναντώ.

Μεγάλωσα ολομόναχος και υψηλώς –
μα περιμένω: τι περιμένω σαν πώς;

Τα σύννεφα σιμώνω εγώ, –
την πρώτη αστραπή αποζητώ.

(Μετάφραση: Αντώνης Κερασνούδης)

---

Pinie und Blitz

Hoch wuchs ich über Mensch und Tier;
Und sprech ich – niemand spricht mit mir.

Zu einsam wuchs ich und zu hoch –
Ich warte: worauf wart’ ich doch?

Zu nah ist mir der Wolken Sitz, –
Ich warte auf den ersten Blitz.

---

Λίγα λόγια από τον μεταφραστή για τον ποιητή

Ο φιλολογικώτερος των φιλοσόφων και ο φιλοσοφικώτερος των φιλολόγων υπήρξε μια ανένταχτη προσωπικότητα, ένας πνευματικός εμιγκρές χωρίς πατρίδα. Στα τρυφερά είκοσί του διαπράττει την προσωπική του επανάσταση και επιχειρεί να μεταμορφώσει σχεδόν τα πάντα. Αναζητεί επαρκείς αποδείξεις για την ύπαρξη του Θεού, ενώ μοιάζει να τον ενοχλεί σχεδόν κάθε πτυχή της γερμανικής κουλτούρας της εποχής του. Σε ηλικία 25 ετών διορίζεται τακτικός Καθηγητής Φιλολογίας και Αρχαίων Ελληνικών στο τότε μικρό Πανεπιστήμιο της Βασιλείας στην Ελβετία. Παρότι ήταν ντροπαλός και δεν είχε τόση αυτοπεποίθηση, ο Nietzsche λαχταρούσε να μιλήσει στην καρδιά των άλλων και να συμβάλει στις βαθύτερες πνευματικές τους ανάγκες.
Θεμελίωσε τη δική του κοσμοθεωρία, επίκεντρο της οποίας υπήρξαν βασικές αξίες και ερωτήματα: Τι αγαπάς; Τι πιστεύεις πως είναι σημαντικό; Σε τι δίνεις προτεραιότητα; Τι λαμβάνεις σοβαρά υπόψη στη ζωή σου και τι παραμερίζεις ως ασήμαντο; Όλο αυτό δεν έχει να κάνει με το τι ισχυρίζεσαι ή με το τι λες μέσα σου ότι πιστεύεις. Όλο αυτό εκδηλώνεται στη συμπεριφορά σου, στις συνήθειες και στις επιλογές σου.
Ποιές είναι όμως οι σωστές αξίες της ζωής; Μέσα από τα έργα του ο Nietzsche μάς προσέφερε απλόχερα μία σειρά μαθημάτων για την κριτική σκέψη, τη δημιουργική αμφισβήτηση, τις αληθινές έγνοιες και προτεραιότητές μας. Ήταν ένας γνήσιος πολεμιστής, οπαδός της ηρακλείτειας σκέψης, αναμετρήθηκε με το τρομακτικό, το αποτρόπαιο, βυθομέτρησε τα Αρχαία Ελληνικά, αλλά και αγωνίστηκε θαρραλέα να λύσει το αίνιγμα της Σφίγγας.
Το 1900, λίγο πριν σβήσει για πάντα το βλέμμα του ύστερα από ένα βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο, έκλεισε όλη του τη ζωή σε μία συγκλονιστική φράση: «Ήθελα να επαναξιολογήσω όλες τις αξίες».

Ένα βλέμμα λοιπόν που έφεγγε αυτογνωσία…