Με το κεφάλι σκυμμένο αποτραβήχτηκα.
Ο ουρανός γέμισε γαλάζια ξέφτια.
Τα στερεότυπα βάραιναν την ατμόσφαιρα.
Ένας στεναγμός διαπέρασε το χώρο,
έμοιαζε με σφαίρα.
Σε μια τομή από κόκκινη άργιλο
ένα φόντο θεατρικό εκτυλίσσεται
χωρίς προοπτική.
Οι θυσίες σκάψαν το πρόσωπο,
ταρακούνησαν
τη μουντή ταλάντωση των λουλουδιών.
Υπερβήκαμε την ευτέλεια,
εκρήξεις αναπνοής
σχίζουν την επικρεμμάμενη σιωπή.
Ενστικτωδώς οραματίζομαι
το συντροφικό σμίξιμο,
που διαταράσσει την επαφή
των συμβιβασμένων με το τίποτα.
Ο Δημήτρης Καρπέτης γεννήθηκε στην Ορμύλια Χαλκιδικής το 1969. Έχει σπουδάσει Γεωπονία στο Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης και Θέματα Βιολογικής Γεωργίας σε Κ.Ε.Κ. Από το 2000 δουλεύει σε Δημόσια Υπηρεσία. Γραπτά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και ιστότοπους.
Newsletter
Συμπληρώστε το email σας για να λαμβάνετε ενημερώσεις.
