Αγαπώ τόσο πολύ τη φύση.
Αγαπώ τα λουλούδια
Που άλλες εποχές ανθίζουν
Και άλλες εποχές μαραίνονται.
Αγαπώ τη θάλασσα
Που άλλες μέρες είναι γαλήνια
Και άλλες μέρες φουρτουνιάζει.
Αγαπώ τον άνεμο
Που άλλες φορές χορεύει μαζί σου
Και άλλες φορές σε διώχνει μακριά.
Αγαπώ τη φωτιά
Που άλλες φορές σε ζεσταίνει
Και άλλες φορές σε καίει.
Αγαπώ τόσο πολύ τη φύση.
Γιατί ανθίζω μαζί με τα λουλούδια της.
Γιατί γαληνεύω μαζί με το κύμα της.
Γιατί χορεύω μαζί με τον αέρα της.
Γιατί ζεσταίνομαι μαζί με τη φλόγα της.
Αγαπώ τόσο πολύ τη φύση.
Γιατί μαραίνομαι μαζί με τα άνθη της.
Γιατί πνίγομαι μαζί με τη φουρτούνα της.
Γιατί παρασέρνομαι μαζί με τον άνεμό της.
Γιατί καίγομαι μαζί με την πυρκαγιά της.
Αγαπώ τόσο πολύ τη φύση.
Γιατί μόνο αυτή καταλαβαίνει.
Γιατί μόνο αυτή έχει επιβιώσει.
Γιατί μόνο αυτή γεννιέται από το τέλος της.
Γιατί μόνο αυτή ήταν, είναι και θα είναι ζωντανή.
Η Εύη Γρίβα είναι μαθήτρια Λυκείου.
BookSitting 
Πολλά μπράβο για το ποίημα και το κυριότερο για τη διάθεση γραφής και δημιουργίας.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο