Ι
Δε θα κοιμηθεί.
Μπορεί κι ονειρεύεται,
όντας ξύπνιος.
ΙΙ
Άνθισες φύση.
Οι ελπίδες άραγε
γιατί να αργούν.
ΙΙΙ
Άνεμος φυσά.
Ανοίγουν τα παντζούρια
έρημου σπιτιού.
ΙV
Όταν γερνάμε,
λιγοστεύουν το παρόν
οι αναμνήσεις
V
Βολτάρω πάλι
στην παλιά γειτονιά μας
κι ας μην σε βλέπω.
Ο Αντώνης Θ. Παπαδόπουλος γεννήθηκε στη Νίκαια του Πειραιά το 1945. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και άσκησε τη δικηγορία από το 1971. Έχει εκδώσει μέχρι σήμερα 13 βιβλία με ποίηση και δοκίμια. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, στα ισπανικά και στα αλβανικά.
Φωτογραφία: Netti NuNu
