Τις μέρες του Οκτώβρη
το φως στήνει παιχνίδια
ξέφρενα
και ασύστολα –
με τον ήλιο συνδημιουργό
αφηνιασμένα άλογα θερμαίνουν
τα μεσημέρια.
Τόσο γλυκύτητα απλωμένη
σαν μυρωδιά αγκαλιάς
Και ύστερα
καλπάζουν μαστιγωμένα
να προφτάσουν γοργά
την ξεκούραση
στο λυκόφως –
Δύση ψυχρή σε χρώματα θερμά.
Σύντομη η ζωή της μέρας –
άνθος σε γυάλα με νερό
Τα παγωμένα δάχτυλα
ζεσταίνω στα χνώτα μου
με αγωνία
μήπως προλάβω με το μολύβι
να ακινητοποιήσω το χρόνο –
Σε φράσεις διφορούμενες και ευέλικτες.
Διαβάστε περισσότερα για τη δράση του BookSitting «Ποίηση παντού»
#ποίηση_παντού
BookSitting 