Κρυμμένο άσμα στεναγμών
που σαν καρπός βλασταίνει
αγάλι αγάλι ξεθαρρεύει
γεννώντας κλωνάρι
λαβαντούλας λυγερό
Βάλσαμο παρήγορο
μέσα απ’ τα στήθη τα στητά
μ’ αρώματα ντύνει
το ναρκωμένο τούτο σώμα
Μ’ έμμισχο αγριολέβαντο ομοιώ
με φύλλα εριώδη
μα ανίκανο να γιάνω του έρωτα τις ανοιχτές πληγές
Μίλα και πες μου νύμφη βιολετί
Πού να βρω γιατρικό
να ανθίσει πάλι απ’ την αρχή ο κήπος της ζωής
Με ευωδιές να γιομίσει
Μελωδίες της ψυχής
νότες μανόλιας
ροδοδάφνης
λιατρίς
Να ανακαλώ ξανά εσέ
Πάλλευκη Ίρις ζηλευτή
Φωτογραφία: Vapours of sadness, artist: iSAW
Η Αικατερίνη Χριστοδούλου γεννήθηκε το 1996 και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπουδάζει στο τμήμα Φιλολογίας της Φιλοσοφικής σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, και ειδικεύεται στην Μεσαιωνική και Νεοελληνική Φιλολογία. Αναρτά το έργο της στη συγγραφική πλατφόρμα του Wattpad. Ποιήματά της έχουν αναρτηθεί σε ηλεκτρονικά περιοδικά και σελίδες τέχνης.
