Θέληση απούσα
Ίσως και οι μέρες να φορούν μάσκες
να αλλάζουν πρόσωπα
να μας συστήνονται κάθε πρωί
με νέο όνομα.
Εμείς όμως στρατευμένοι
στη ροή της αμαξοστοιχίας
βυθισμένοι σε μια ακύμαντη θάλασσα
υπνοβατούμε σε ένα όνειρο ξυπνητό
στροβιλιζόμαστε γύρω από τον άξονά μας
με το βλέμμα πεθαμένο από την αγχόνη
της ξεκούρδιστης ζωής.
Αυτοαποκαλούμαστε άνθρωποι
αγνοούμε τον όρο
δεν παρατηρούμε τον χρόνο
που ασελγεί επάνω μας.
Διαλαλούμε την προίκα μας
μπαούλα γεμάτα όνειρα
κι όμως δεν αισθανόμαστε τίποτα
ζούμε σε σπίτια με τυφλά παράθυρα.
Οι ασβεστωμένες αυλές στοιχειά γέμισαν
οι φωνές έγιναν ψίθυροι
και τα ταξίδια αδιέξοδοι.
Κινούμαστε ακίνητοι.
Η παρτίδα τελείωσε
ο φόβος έκανε ρουά ματ
στον άνθρωπο.
Η Ολυμπία Θεοδοσίου γεννήθηκε στον Πειραιά. Έχει παρακολουθήσει μαθήματα δημιουργικής γραφής στο εργαστήρι Tabula Rasa. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται με την συγγραφή διηγημάτων και ποιημάτων αναζητώντας τις διαφορετικές εκδοχές του εαυτού της. Έχει συμμετάσχει στο συλλογικό έργο «Χωρίς Οξυγόνο» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γράφημα. Ποιήματά της και διηγήματά της έχουν διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς.
BookSitting 