Νεκτάριος Μπέσης | Δύο ποιήματα

Άσε το παράθυρο ανοιχτό

Άσε το παράθυρο ανοιχτό,
θέλω να βλέπω πως όταν με κοιτάζεις,
κατάπληκτα πετάνε τα πουλιά.
Άσε το παράθυρο ανοιχτό,
έξω οι άνθρωποι γυρίζουν από τις δουλείες τους,
πίσω σε μια σφραγισμένη αποσύνθεση.
Άσε το παράθυρο ανοιχτό,
να βλέπουν όλοι τους νεκρούς,
αυτούς που τρέχουν
και τους άλλους που δεν χρειάζεται να τρέξουν,
αυτούς δηλαδή,
που θέλουν να κλείσουν όλα τα παράθυρα.

Όταν έσβησε το φεγγάρι

Πριν από πολλά χρόνια,
σε ένα ματωμένο φλυτζάνι,
φωτεινό σαν ευτυχισμένη αστραπή,
έκλαιγε ολόκληρος ο παράδεισος.
Έπεφταν τα φύλλα άσπρα,
από τα κλαδιά των δέντρων,
μέχρι που σκέπασαν τελείως,
το δειλό φεγγάρι.
Εγώ το πήρα και το έβαλα,
σε ένα κάστρο στην θάλασσα.
Το κρατούσα στην παλάμη μου,
μέχρι που έπεσε
και έσβησε στο πάτωμα.
Ξεψύχησε το φεγγάρι.
Τώρα κοιμάμαι μόνο στο σκοτάδι
και μέσα από τα δύο μου χέρια,
τα βράδια στους τοίχους,
λάμπει ολόγυρα ο θάνατος.

O Νεκτάριος Μπέσης γεννήθηκε το 1977 στην Αθήνα, όπου ζει και εργάζεται. Έχει εκδώσει τις συλλογές «Η ορχήστρα του δάσους (2017) και «Καταστρέφοντας τα χρώματα της νύχτας (2018)» Εκδόσεις 24 γράμματα. Ποιήματά του έχουν συμπεριληφθεί σε διάφορες ποιητικές ανθολογίες.