Το BookSitting μίλησε με τη Δήμητρα Διδαγγέλου, με αφορμή το βιβλίο της «Η Σύβι και ο Ντάντυ», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης. Ένα δυνατό και πρωτότυπο βιβλίο που βασίζεται σε αληθινές αφηγήσεις έγκλειστων σε ψυχιατρικά ιδρύματα.
Συνέντευξη στην Αλεξία Καλογεροπούλου
(alexia.kalogeropoulou@gmail.com)
Πώς προέκυψε το βιβλίο «Η Σύβι και ο Ντάντυ» και η ιδέα να συνδέσετε τη Σύλβια Πλαθ με τις ιστορίες ψυχικά ασθενών και τη ζωή της αφηγήτριας που απομαγνητοφωνεί τις συνεντεύξεις;
Η μαγιά της νουβέλας μου προέρχεται από ένα παλαιότερο ντοκιμαντέρ μου, με τίτλο «Αποϊδρυματοποίηση: ο δρόμος της επιστροφής». Εκεί το βασικό υλικό μου ήταν οι μαρτυρίες ψυχικά ασθενών, οι οποίοι ζούσαν για χρόνια στα ψυχιατρεία κι έπειτα σε ειδικούς ξενώνες με το πρόγραμμα της αποϊδρυματοποίησης, το λεγόμενο «Ψυχαργώς».
Η Σύλβια Πλαθ για ένα διάστημα της ζωής της εργαζόταν ως γραμματέας στο ψυχιατρικό τμήμα του Νοσοκομείου της Μασαχουσέτης, προκειμένου να εμπνευστεί για τα γραπτά της. Αποτέλεσμα αυτής της περιόδου ήταν το διήγημά της «Ο Κυρ-Πανικός και η Βίβλος των Ονείρων».
Παραλλήλισα τη ζωή της Σύλβιας Πλαθ μ’ εκείνη της αφηγήτριας κι ένωσα αυτές τις φωνές με τις μαρτυρίες των ασθενών. Ουσιαστικά σ’ όλο το βιβλίο παρακολουθούμε αποσπάσματα των ιστοριών όλων αυτών των προσώπων, τα οποία έχουν πολλά κοινά σημεία: τη μετεώριση ανάμεσα στο λογικό και το ά-λογο, την πραγματικότητα και τη φαντασία, τη μοναξιά, την απώλεια, την αναζήτηση της ελπίδας και της λύτρωσης.
- Σε κάποιο σημείο του βιβλίου σας αναφέρετε ότι οι ψυχικά ασθενείς «δεν διαφέρουν και τόσο από εμάς, απλώς δεν άντεξαν άλλο να προσποιούνται ότι είναι καλά. Πέταξαν τη μάσκα». Συμφωνείτε με αυτό;
Πιστεύω ότι ο δυτικός πολιτισμός, όπως έχει εξελιχθεί τα τελευταία χρόνια, ευνοεί πολύ το «φαίνεσθαι» και όχι το «είναι». Το φαίνεσθαι είναι η μάσκα που οι περισσότεροι από εμάς έχουμε φορέσει κάποιες φορές, είτε ηθελημένα είτε αθέλητα. Με την πολλαπλή κρίση που έχουμε υποστεί τα τελευταία χρόνια, έχω παρατηρήσει μια θετική αλλαγή: πλέον λέμε πολύ πιο εύκολα ότι «δεν είμαι καλά», σαν κάπως να μην πειράζει πια. Ενώ, πριν, έχω την αίσθηση ότι υπήρχε ένας καταναγκασμός να είμαστε καλά. Συνεχίστε την ανάγνωση «Στο σαλόνι του BookSitting: Η συγγραφέας Δήμητρα Διδαγγέλου»