Κοιτάζω τους ανθρώπουςγύρω μουποιος είναι ευτυχισμένοςσκέφτομαι κι αναρωτιέμαιόλοι στο κυνήγι του χρήματοςόλοι με το άγχος της επιβίωσηςη ευτυχία το αιώνιο … Συνεχίστε την ανάγνωση Γρηγόρης Σακαλής | Τι δεν είναι

Πάντααγαπούσα τα πουλιάμα πιο πολύ τα κοτσύφιαπου έρχονταν το χειμώναστη χιονισμένη μας αυλήνα βρουν σπόρουςνα φάνε ή οτιδήποτεγιατί στο βουνόδεν … Συνεχίστε την ανάγνωση Γρηγόρης Σακαλής | Πτηνά

Έρχεται μια στιγμήστη ζωή σουπου δεν μπορείςνα είσαι σίγουροςγια κανένανόσο δικός σουκι αν είναι αυτόςγιατί το εγώ του καθενόςείναι πιο … Συνεχίστε την ανάγνωση Γρηγόρης Σακαλής | Πέταγμα

Ψεύτικα λόγιασου τριβελίζουν τον νουγυρνάς πίσω, ξαναγυρνάςδεν ξέρειςγιατί επιστρέφειςγιατί ήταν ψέματαδιασχίζεις συχνάτα μαύρα φύλλα του χρόνουκαις, θαρρείςτ΄απομεινάρια του χθεςμα σύντομα … Συνεχίστε την ανάγνωση Γρηγόρης Σακαλής | Αγώνας

Κορίτσι του καλοκαιριούαγάπη της νιότηςταξίδι που δεν έγινεκατοικείς πάντα μέσα μουμε τα μάτια ορθάνοιχτατο πρόσωπο το φωτεινότο χείλι να χαμογελάθυμάμαι … Συνεχίστε την ανάγνωση Γρηγόρης Σακαλής | Φιγούρα

Όταν σκοτεινιάσειβγαίνει από το σπίτικόβει βόλτεςγυρίζει στους δρόμουςστα στενά καλντερίμιαχάνεταικαι μπαίνεισε μπαρ της παρακμήςόπου συχνάζει,με γυναίκες της νύχταςσυναναστρέφεταιτις κερνάει ποτάκι … Συνεχίστε την ανάγνωση Γρηγόρης Σακαλής | Θλιβερό σήμερα

Θυμάμαι όταν ήμουν παιδίπου έπαιζα με τους φίλους μουστις γειτονιέςκι ύστερα στην εφηβείαήρθαν οι πρώτοι έρωτεςκι άρχισα να γράφω ποιήματαγια … Συνεχίστε την ανάγνωση Γρηγόρης Σακαλής | Συννεφιά

Κρύοπάγωσαν τα χέριαπάγωσαν τα πόδιατο πνευματικό προλεταριάτοπαγώνειμα δεν εξεγείρεταικλεισμένο σε δωμάτιαστις άκρες της πόληςπαλεύει για την επιβίωσηγια ένα κομμάτι ψωμίη … Συνεχίστε την ανάγνωση Γρηγόρης Σακαλής | Κρύο

Κάποιες αγάπεςέχουν περάσειστο υποσυνείδητοκι έχουν ξεχαστείμοιάζουννα έχουν πεθάνειόμως μερικές φορέςέρχονται στην επιφάνειακαι ξαναζωντανεύουνσε τσιγκλάνεπονάςζητούν ικανοποίησηματώνειςυποφέρειςκαι τις αναζητάςνομίζοντας πως έτσιθα βρεις … Συνεχίστε την ανάγνωση Γρηγόρης Σακαλής | Γιατρειά

Όταν παίρνω τον ανήφοροτα μεσημέρια για το σπίτιαφού ήπια τον καφέτον πρωινόκάνω στάση κάνα δυό φορέςφουσκώνω απ΄τα τσιγάραξεκουράζομαι και συνεχίζωέχω … Συνεχίστε την ανάγνωση Γρηγόρης Σακαλής | Σεμνοτυφία

Μέσα στη ζούγκλατων ανθρώπωνμια μαύρη γκαζέλαξεχωρίζειεσύμε τα λαδίμεγάλα μάτια σουτα σαρκώδη χείλητα χειροποίητα σκουλαρίκιαπου κρέμονταιστα ζωγραφιστά αυτιά σουμύτη αρχαιοελληνικήλαιμό μυώδηκορμοστασιά … Συνεχίστε την ανάγνωση Γρηγόρης Σακαλής | Διαλεχτή

Μέτρησα πάλι τα χρόνια που έχουν φύγει και τα βρήκα δεκαέξι ο χρόνος δεν τα γιατρεύει όλα οι πληγές και … Συνεχίστε την ανάγνωση Γρηγόρης Σακαλής | Αναπόληση

Σκέψουπόσοι θα τρέξουν για σέναστην ανάγκηκαι θα δειςότι όλες οι κοινωνικές σου σχέσειςείναι μάταιεςοι γνωριμίεςκαι οι καθημερινοί χαιρετισμοίείναι μια φούσκαπου … Συνεχίστε την ανάγνωση Γρηγόρης Σακαλής | Πόσοι

Κατέβηκα στο λιμάνιήταν βράδυκαι είχε λίγο κόσμοκάθισα σ΄ένα παγκάκικοιτούσα πέρα στη θάλασσαδεν υπήρχε μαγαζί ανοιχτόγια μένανα πάω, κάτι να πιωούτε … Συνεχίστε την ανάγνωση Γρηγόρης Σακαλής | Ερώτημα

Σ΄ένα έρημο δρόμογεμάτο σκόνη και άμμοκαθόμουνα σε μια ξύλινηπαλιά καρέκλαείχα ένα καφέπάνω σ΄ένα σιδερένιο τραπέζιαγνάντευα απέναντι τα βουνάκοιτούσα το βάθος … Συνεχίστε την ανάγνωση Γρηγόρης Σακαλής | Εξορία