Άννα Χριστίνα Δαδανά | Το στερητικό

Άννα Χριστίνα Δαδανά | Το στερητικό

Άνθρωπος…Το «Α» στερητικό,για να δηλώνει την έλλειψη εκείνης,της χωρίς δόλο σκέψης,που κυριαρχεί στη φύση.Άνθρωπος…Το «Α» στερητικό,για να γελάςμε την ειρωνεία … Συνεχίστε την ανάγνωση Άννα Χριστίνα Δαδανά | Το στερητικό

Έφη Μαρία Παπία | Εμμονικές σκέψεις

Έφη Μαρία Παπία | Εμμονικές σκέψεις

Άνθρωποι που θηρεύουν άσβεστες εκδικήσεις,συλλέγουν τους χρόνιους πόθους ενός ανέραστου κτήνους,κυνηγούν την έξαψη μιας ανύπαρκτης περιπέτειας στο χείλος της αβύσσου,μονάχα … Συνεχίστε την ανάγνωση Έφη Μαρία Παπία | Εμμονικές σκέψεις

Αικατερίνη Χριστοδούλου | Ήβης πνοή

Αικατερίνη Χριστοδούλου | Ήβης πνοή

Ήβης πνοή Ανέστρεψε την πορσελάνινη άκαμπτη χείρα αποκαλύπτοντας δαιδαλώδη συγκεχυμένα ρυάκια να σκιαγράφονται στην ακανθωτή επιφάνεια Ακτίνες φωτός ξεχύνονταν χαϊδεύοντας … Συνεχίστε την ανάγνωση Αικατερίνη Χριστοδούλου | Ήβης πνοή

ΤΟ ΔΙΗΓΗΜΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ: «Χριστούγεννα στο Σανατόριο» του π. Σταύρου Τρικαλιώτη

Το BookSitting δημοσιεύει κάθε μήνα ένα διήγημα των αναγνωστών του. Αυτό το μήνα επιλέξαμε το διήγημα του π. Σταύρου Τρικαλιώτη «Χριστούγεννα στο Σανατόριο».

χριστούγεννα

Π. Σταύρος Τρικαλιώτης

Χριστούγεννα στο Σανατόριο

Μόλις ἄρχισε νά σουρουπώνει  ἡ μητέρα ἄναψε τήν λάμπα τοῦ πετρελαίου.  Ἔπειτα ἄναψε καί τή μικρή σόμπα τοῦ πετρελαίου κ᾽ ἔκλεισε ἑρμητικά τά παντζούρια. Τό μικρό μας φτωχικό σπιτάκι ἄρχισε νά παίρνει μιά γλυκιά ὄψη. Ἔξω φυσοῦσε ὁ δυνατός χειμωνιάτικος ἀέρας τοῦ Δεκεμβρίου. Ὁ  χωμάτινος δρόμος πού πέρναγε μπροστά ἀπό τό σπίτι μας,  εἶχε πλέον ἐρημώσει.

Τά γειτονικά σπίτια φωτίζονταν ἀπό τίς ἠλεκτρικές λάμπες πυρακτώσεως. Μόνο τό σπίτι μας  εἶχε μείνει μερικές δεκαετίες πίσω στόν πολιτισμό. Βλέπεις,  αὐτό χτίστηκε μέ τά χρήματα πού πῆρε ἡ μητέρα μου ἀπό τήν πώληση τοῦ πατρικοῦ της σπιτιοῦ. Κάτι ἡ ἀγορά τοῦ οἰκοπέδου, κάτι τά ἔξοδα τῶν ὑλικῶν γιά τό χτίσιμο καί τά λεφτά τελείωσαν. Ὅσο γιά τά ἐργατικά, ἄς εἶναι καλά τά πρῶτα ξαδέρφια τῆς μητέρας μου ἀπό τή μεριά τοῦ πατέρα της πού τῆς συμπαραστάθηκαν καί τῆς τό χτίσανε τζάμπα. Σπάνιο φαινόμενο ἀλληλεγγύης συγγενῶν. Χωρίς νά εἶμαι σίγουρος, ἔχω τήν ὑποψία ὅτι ἕνας πρόσθετος λόγος πού δέν εἴχαμε ἠλεκτρικό ἦταν καί τό γεγονός ὅτι τό σπίτι εἶχε χτιστεῖ παράνομα, χωρίς οἰκοδομική ἄδεια.

Ὁ ξαφνικός θάνατος τοῦ πατέρα πρίν δύο χρόνια ἄφησε   τή μητέρα μετέωρη  μέ δύο παιδιά,  «μή ἔχοντας στό ἥλιο μοῖρα»,  ὅπως χαρακτηριστικά ἔλεγε. Ἀναγκάστηκε ἤ νά καθαρίζει  καμιά σκάλα ἤ νά κάνει κανένα μεροκάματο σέ σπίτια, ὅποτε ἔβρισκε νά μᾶς ἀφήσει κάπου. Μερικές φορές μᾶς κουβαλοῦσε μαζί της στή δουλειά, ἀλλά τ´ ἀφεντικά δυσανασχετοῦσαν.  Ἀργότερα, ὅταν ὁ ἀδερφός μου πῆγε σχολεῖο, ἐμένα μέ ἄφηνε σ᾽ ἕνα παιδικό σταθμό τοῦ Δήμου πού εἶχε ἀνοίξει πρόσφατα σέ γειτονική συνοικία καί μέ ἔπαιρνε ἀργά τό ἀπόγευμα. Συνεχίστε την ανάγνωση «ΤΟ ΔΙΗΓΗΜΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ: «Χριστούγεννα στο Σανατόριο» του π. Σταύρου Τρικαλιώτη»