Βιβή Κοψιδά-Βρεττού | Δεν μεγαλώνουν τα παιδιά
Τότε ήρθαν τα δηλητήρια της Σταύρωσης -Άνοιξη ήτανε πάντα- Και τα παιδιά δεν ήταν ορφανά Χρόνια σγουρά πριν δεν ήταν … Συνεχίστε την ανάγνωση Βιβή Κοψιδά-Βρεττού | Δεν μεγαλώνουν τα παιδιά
Τότε ήρθαν τα δηλητήρια της Σταύρωσης -Άνοιξη ήτανε πάντα- Και τα παιδιά δεν ήταν ορφανά Χρόνια σγουρά πριν δεν ήταν … Συνεχίστε την ανάγνωση Βιβή Κοψιδά-Βρεττού | Δεν μεγαλώνουν τα παιδιά
Κολυμπούν κάθε Μάρτη στη θάλασσαΚι ανασταίνονται άνοιξη όπως οι πόθοιΠου μ’αγέρα λακτίζουν τον θάνατοΚολυμπούν λοιπόν κάθε άνοιξη τα κομμέναΑπό τον … Συνεχίστε την ανάγνωση Βιβή Κοψιδά-Βρεττού | Ανασταίνονται άνοιξη…
Ήρθες αυγή πρωταπριλιάτικηΝοτερό χώμα να περπατάειΣτα πλοκάμια της ρίζαςΣτήνει αυτί το γεράνιΝ’ ακούσει το ψέμα σουΉσουνα λέει τη νύχτα όληΠάνω … Συνεχίστε την ανάγνωση Βιβή Κοψιδά-Βρεττού | Το ψέμα του Απρίλη
Μήνα παρθένου χρυσά μαλλιάΚορίτσι άνοιξηΝ’ανεμίζουν αρώματα γεύσειςΚορίτσι ρόδο ήταν στήθος ανάλαφρουΛευκού πηλού από αθωότηταΚαμωμένου και σάρκαΚορόμηλου κι ένας αετός τρυπωμένοςΣτα … Συνεχίστε την ανάγνωση Βιβή Κοψιδά-Βρεττού | Κορίτσι άνοιξη
Του αγαπημένου Στέφανου-αντί στεφάνου… Έρχεται, φτάνει απ’ τα βουνάΟ Ακάλεστος έξι η ώρα πρωινήΜάρτης είναι 25 του μηνόςΚαι χρόνος αιώνες … Συνεχίστε την ανάγνωση Βιβή Κοψιδά-Βρεττού | Πώς πεθαίνει ένας ποιητής
Της Κασσιανής Δεν υπήρξες ΑναχάνδραΦιλόξενου αιώνα κόχηΚαμιά δεν σου πρόσφερε άσυλοΤη γυμνότητα έσυρες τωνΔιάφανων μυστικών σουΘηλυκής αδεξιότητα αφήςΤην ανυπαρξία ξόρκισες … Συνεχίστε την ανάγνωση Βιβή Κοψιδά-Βρεττού | Αναχάνδρα η επώνυμη ή De mulieribus sine nomine*
Της Τζενούλας των καλοκαιριών μας Όπως της πρέπει… Θεριό ή θεόςΤης μοναξιάς δέσποιναΑνελέητη… Καθρέφτης χλωρόςΟμορφιές αναδίνειαχ, χρυσωμένη… Νιότης καρνάγιοΑναμνήσεις σαλπάρουνΜαντήλι … Συνεχίστε την ανάγνωση Βιβή Κοψιδά-Βρεττού | Κομπολόι με χαϊκού
Aπ’ το διάφανο κρύσταλλο τουαρχοντικού σου τον αγναντεύειςπάνω στα βουνά ν’ ανεμίζει τολευκό του ιμάτιο-γυμνά χέριαγυμνό στήθος δασύτριχο αχνίζειπάνω σου … Συνεχίστε την ανάγνωση Βιβή Κοψιδά-Βρεττού | Χειμώνας
Παραμονή Χριστούγεννα μόνοςΣτο τζάκι τ’ αναμμένο ο ποιητήςΟι φλόγες σφυρίζουν αθωότηταΣτη διάφανη καρδιά τουΣκαλίζει τις φλόγες αχόρταγεςΣτην άσπρη σελίδα τουΤους … Συνεχίστε την ανάγνωση Βιβή Κοψιδά-Βρεττού | Το θαύμα του ποιητή
Δεν ήταν η πρώτη φορά. Το ταμπελάκι με καλλιγραφία παλιάς εποχής τις Κυριακές έδειχνε αργία. Closed. Κλειστό. Κατεβασμένα τα ρολά, … Συνεχίστε την ανάγνωση Βιβή Κοψιδά-Βρεττού | Closed
«Εξ όσων ηυτύχησα ή εδυστύχησα να γνωρίσω είµαι, πιστεύω, ο µόνος άνθρωπος όστις, αν τον ωνόµαζον ζώον, δεν θα εθεώρει … Συνεχίστε την ανάγνωση Βιβή Κοψιδά-Βρεττού | Ο επικήδειος ενός κουνουπιού
Ψιχαλίζει φωςΦθινόπωρο κίτρινοΑνεξίτηλο. Κλαίγοντας φεύγειΧειμώνας χλωρά μήλαΤο καλοκαίρι. Καρπούζι στραγγισμένοΚι ούτ’ένα δάκρυ φυγήςΣτην ανάμνηση… Βυθός ζυγώνειΤριγμοί στα παράθυραΠόλεμος πατήρ… Οπλές … Συνεχίστε την ανάγνωση Βιβή Κοψιδά – Βρεττού | 5 χαϊκού για το φθινόπωρο
Ώρα καρτέρι Μεθούν νύχτες τ’ αστέρια Το φως τραγουδούν. Ρίγη φλογέρας Ακουρμάσου απόσπερνα Τρίζει τ’ αμπέλι. Η Παρασκευή (Βιβή) Κοψιδά-Βρεττού … Συνεχίστε την ανάγνωση Βιβή Κοψιδά – Βρεττού | Ένα (+ένα) χαϊκού για τον Αύγουστο
Το δάσος Τι δουλειά έχουν οι στρατιώτες μέσα στο δάσος Τι δουλειά έχει το κροτάλισμα του επικρουστήρα Πάνω στ’ αδίψαστα … Συνεχίστε την ανάγνωση Βιβή Κοψιδά – Βρεττού | Το δάσος
Ο άνθρωπος και το ποδήλατο Πρώτη πράξη Σκηνή πρώτη Στην αρχή ήταν ο άνθρωπος Στην αρχή ήταν και Tο ποδήλατο … Συνεχίστε την ανάγνωση Βιβή Κοψιδά – Βρεττού | Ο άνθρωπος και το ποδήλατο