Του Γιώργου Μαρκόπουλου «Ο πατέρας μου έφαγε μια ζωή για να φτιάξει ένα σπίτι»Αμπαρωμένος στη μοναξιά του έγνεφε ο ποιητήςΤο … Συνεχίστε την ανάγνωση Βιβή Κοψιδά-Βρεττού | Το σπίτι του πατέρα

Πρώτα υπήρξε μαθήτριαΚαλό κορίτσι ευγενικόΜε τρόπους και ανατροφήΚι επιμελής μαθήτριαΚοσμιωτάτη διαγωγή Έπειτα υπήρξε ξανά «μαθήτρια»Νεαρού πορτιέρη σε μπαρΤατουάζ διάτρητα αυτιά … Συνεχίστε την ανάγνωση Βιβή Κοψιδά-Βρεττού | Νευρική ανορεξία

Πάντα μάς συγκινούσαν οι περιγραφές του πατέρα για τη μέρα που κηρύχτηκε ο πόλεμος, στις 28 Οχτώβρη του 1940. Ακόμα … Συνεχίστε την ανάγνωση Βιβή Κοψιδά-Βρεττού | Με τη στολή του στρατιώτη…

Άστα να πάνε Θαλασσινέ μου φίλε Φωτιά τα νησιά… Πάνε κι έρχονται Ξεδιπλώνουν σημαίες Τυλίγουν κορμιά. Χρυσά λιόφυλλα Τα χέρια … Συνεχίστε την ανάγνωση Βιβή Κοψιδά-Βρεττού | Τρία χαϊκού

Μαρμαρόσκονη πρόσωπο σε ξεράΚλαδιά κείται ζώνηςΚεκαυμένης σώμα στο θάνατοΕυδόκιμο ντύμα σταχτίΚι αποκαΐδι φτερουγίζειΟ άνεμοςΝερό κι οξυγόνο στον αέραΨηλά φτερουγίζουνΌξινο έδαφος … Συνεχίστε την ανάγνωση Βιβή Κοψιδά-Βρεττού | Γαία πυρί…

Συντρόφοι πουλιάΚατάρτι αμέριμνοΠνέουν οι πόθοι. Παιδί φτερούγαΜιας άνοιξης λαμπάδαΠετά η ζωή. Σε προσμένω σανΟμορφιάς πανηγύριΤο στήθος γυμνό. Στεφάνια ήλιουΛεμονάνθια θροΐζουνΠουλιά … Συνεχίστε την ανάγνωση Βιβή Κοψιδά-Βρεττού | Ζωγραφιές ανοιξιάτικες σε συλλαβές χαϊκού

Σαν φυγή μοιάζει ο χειμώναςΌλα και όλοι φεύγουν ξενιτεύονταιΤα δέντρα αφήνουν στα κλαριάμονάχα την υπόσχεση οπώρα ερχόμενουκαλοκαιριού πετούμενα τις φωλιές … Συνεχίστε την ανάγνωση Βιβή Κοψιδά-Βρεττού | Φυγή ο χειμώνας

Sir, cold… Sir, cold…Είκοσι πόντους το χιόνι Αγκόνα-Ρώμη. Όλες οι πόρτες κλειστές, νύχτα, βαθιά νύχτα. Οι άνθρωποι, παραμονές Χριστούγεννα αγαπούν … Συνεχίστε την ανάγνωση Βιβή Κοψιδά-Βρεττού | Προσευχή στον Αι-Βασίλη

ΙΤραγουδούσαμε κάποτε«καίνε οι φλόγες στα μάτια σου»Βουρκωμένοι τώρα σπαράζουμεΠώς καίνε οι φλόγες τα μάτια σου! ΙΙΤίποτα πια να καείΔεν απόμεινεΠαρά … Συνεχίστε την ανάγνωση Βιβή Κοψιδά-Βρεττού | Τρία ποιήματα της φωτιάς

Αν ρωτήσουνΤ’όνομά σου ελευθερίαΘάλασσα θα πεις Αν ρωτήσουνΤ’όνομά σου έρωταΘάλασσα θ’αγκαλιάσεις Αν σου πουνΤ’όνομά σου θυμέΘάλασσα θα φωνάξεις Αν ζητήσουν … Συνεχίστε την ανάγνωση Βιβή Κοψιδά-Βρεττού | Τ’ όνομά σου θάλασσα

Nησί θάλασσαΜακρινό μου ταξίδιΓελούν τα φιλιά. Ξύπνιος έρωταςΠολιτεία σε νάρκηΧαράς αστραπές! Ροδίζει αυγήΠετούμενο χάραμαΣτο στήθος πανί. Κύμα το κύμαΑνεμίζει τραγούδιΜεθούν … Συνεχίστε την ανάγνωση Βιβή Κοψιδά-Βρεττού | Πέντε θερινά χαϊκού

Ραβδί μαγικόΠαραμύθια που σκάβειΚι όλοι ακούνε… Διάφανο χέριΦυλαχτό καρφιτσώνειΟνειρεύομαι. ΑπολίθωμαΣτο στέρνο μέσα ψυχήΤην ψάχνεις παντού… ΜελισσοκέριΙδρωμένη εικόναΑνυπόδητη… Κατώφλι έρμοΛευκής θεάς … Συνεχίστε την ανάγνωση Βιβή Κοψιδά-Βρεττού | Μικρογραφίες σε ρυθμό χαϊκού για τη μάνα