Κάθε πρωί η πανίδαφορά τον εφαρμοστό σκοπότης Δημιουργίας.Πολιτεύεται χωρίς εγωισμόή καλλίτερα με τον εγωισμόπου είναι αναγκαίος για την επιβίωσή της.Από … Συνεχίστε την ανάγνωση Τάκης Π. Πιερράκος | Η πανίδα

Κι εσύ εκεί Πριν απ’ τη λήξη του αγώναγια μία σύντομη περίοδοτα δόντια κρύβει στο φεγγάριΜε νύχια μες στα πέλματα … Συνεχίστε την ανάγνωση Πασχάλης Κατσίκας | Δύο ποιήματα

Καλοκαίριτα τζιτζίκια ξεχάστηκανεπίμονα στις νότες τους μέσα στο φως η μουσικήδιαπασών το κάλεσμαέρωτα τελευταίου Άγγελος Ερατεινός. Χίος 1950 Newsletter BookSitting … Συνεχίστε την ανάγνωση Άγγελος Ερατεινός | Διαπασών

Κάτω απ΄τα πανύψηλααιωνόβια πλατάνιαπερπάτησα κι απόλαυσατο αγκάλιασμα του δάσουςκάθισα δίπλα στο ποτάμιπάνω στο γρασίδικαι ξάπλωσαύστερα κάθισα οκλαδόνπαρατηρούσα το νερόνα κυλάει … Συνεχίστε την ανάγνωση Γρηγόρης Σακαλής | Επίγνωση εαυτού

Αντί να φωνασκώ και να συμφύρομαιΜε τους υπαίθριους ρήτορες και τους αγύρτες—Μάντεις κακών και οραματιστές—Όταν γκρεμίστηκε το σπίτι μουΚαι σκάφτηκε … Συνεχίστε την ανάγνωση Μανόλης Αναγνωστάκης | Αντί να φωνασκώ…

Kράτησε εαυτέ μου, κράτησε.Το πρόβλημα δεν είναι οι εχθροί σου,όπως για τον Αρχίλοχο καλή του ώρα.Αυτούς μπορείς να τους καταπαλέψεις,αρκεί … Συνεχίστε την ανάγνωση Αντώνης Ζέρβας | Διάλογοι με τον Αρχίλοχο