Το BookSitting δημοσιεύει κάθε μήνα ένα διήγημα των αναγνωστών του. Αυτό το μήνα επιλέξαμε το διήγημα του π. Σταύρου Τρικαλιώτη «Χριστούγεννα στο Σανατόριο».

Π. Σταύρος Τρικαλιώτης

Χριστούγεννα στο Σανατόριο

Μόλις ἄρχισε νά σουρουπώνει  ἡ μητέρα ἄναψε τήν λάμπα τοῦ πετρελαίου.  Ἔπειτα ἄναψε καί τή μικρή σόμπα τοῦ πετρελαίου κ᾽ ἔκλεισε ἑρμητικά τά παντζούρια. Τό μικρό μας φτωχικό σπιτάκι ἄρχισε νά παίρνει μιά γλυκιά ὄψη. Ἔξω φυσοῦσε ὁ δυνατός χειμωνιάτικος ἀέρας τοῦ Δεκεμβρίου. Ὁ  χωμάτινος δρόμος πού πέρναγε μπροστά ἀπό τό σπίτι μας,  εἶχε πλέον ἐρημώσει.

Τά γειτονικά σπίτια φωτίζονταν ἀπό τίς ἠλεκτρικές λάμπες πυρακτώσεως. Μόνο τό σπίτι μας  εἶχε μείνει μερικές δεκαετίες πίσω στόν πολιτισμό. Βλέπεις,  αὐτό χτίστηκε μέ τά χρήματα πού πῆρε ἡ μητέρα μου ἀπό τήν πώληση τοῦ πατρικοῦ της σπιτιοῦ. Κάτι ἡ ἀγορά τοῦ οἰκοπέδου, κάτι τά ἔξοδα τῶν ὑλικῶν γιά τό χτίσιμο καί τά λεφτά τελείωσαν. Ὅσο γιά τά ἐργατικά, ἄς εἶναι καλά τά πρῶτα ξαδέρφια τῆς μητέρας μου ἀπό τή μεριά τοῦ πατέρα της πού τῆς συμπαραστάθηκαν καί τῆς τό χτίσανε τζάμπα. Σπάνιο φαινόμενο ἀλληλεγγύης συγγενῶν. Χωρίς νά εἶμαι σίγουρος, ἔχω τήν ὑποψία ὅτι ἕνας πρόσθετος λόγος πού δέν εἴχαμε ἠλεκτρικό ἦταν καί τό γεγονός ὅτι τό σπίτι εἶχε χτιστεῖ παράνομα, χωρίς οἰκοδομική ἄδεια.

Ὁ ξαφνικός θάνατος τοῦ πατέρα πρίν δύο χρόνια ἄφησε   τή μητέρα μετέωρη  μέ δύο παιδιά,  «μή ἔχοντας στό ἥλιο μοῖρα»,  ὅπως χαρακτηριστικά ἔλεγε. Ἀναγκάστηκε ἤ νά καθαρίζει  καμιά σκάλα ἤ νά κάνει κανένα μεροκάματο σέ σπίτια, ὅποτε ἔβρισκε νά μᾶς ἀφήσει κάπου. Μερικές φορές μᾶς κουβαλοῦσε μαζί της στή δουλειά, ἀλλά τ´ ἀφεντικά δυσανασχετοῦσαν.  Ἀργότερα, ὅταν ὁ ἀδερφός μου πῆγε σχολεῖο, ἐμένα μέ ἄφηνε σ᾽ ἕνα παιδικό σταθμό τοῦ Δήμου πού εἶχε ἀνοίξει πρόσφατα σέ γειτονική συνοικία καί μέ ἔπαιρνε ἀργά τό ἀπόγευμα. Συνεχίστε την ανάγνωση «ΤΟ ΔΙΗΓΗΜΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ: «Χριστούγεννα στο Σανατόριο» του π. Σταύρου Τρικαλιώτη»

Το BookSitting δημοσιεύει κάθε μήνα ένα διήγημα των αναγνωστών του. Αυτό το μήνα επιλέξαμε το διήγημα της Τζίλντας Τορναζάκη «Μην τον αφήσεις γιαγιά μου».

Στείλτε μας το δικό σας στην ηλεκτρονική διεύθυνση booksitting@gmail.com 

Τζίλντα Τορναζάκη

Μην τον αφήσεις γιαγιά μου

Μπήκε φουριόζα στο σπίτι η Μαρίνα και βρόντηξε πίσω της την πόρτα. Με την αντάρα που είχε στην ψυχή της, ούτε που τον κατάλαβε τον θόρυβο. Γύριζε από το νοσοκομείο, που ήταν άρρωστη η κόρη της. Πολύ άρρωστη. Ο ανεμοστρόβιλος την άφηνε, ο τυφώνας τη στροβίλιζε στη δίνη του. Απανωτές καταιγίδες τη συντάραζαν και μπονάτσα είχε να δει από τα μικράτα της. Πέταξε την τσάντα της στην πρώτη καρέκλα που βρέθηκε μπροστά της και ρίχτηκε στο κρεβάτι της. Έτσι, όπως ήταν, με τα ρούχα, με τα παπούτσια. Το μόνο καταφύγιο που της έδινε την αίσθηση ότι κάποιος στον κόσμο την καταλαβαίνει. Ότι την ακούει. Χωρίς να τη διακόπτει, χωρίς να λέει τα δικά του. Μόνη της έννοια ν’ αρπάξει το μαξιλάρι της, να χώσει μέσα το κεφάλι της και να σπαράξει. Συνεχίστε την ανάγνωση «ΤΟ ΔΙΗΓΗΜΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ: «Μην τον αφήσεις γιαγιά μου» της Τζίλντας Τορναζάκη»