Το ορεινό χωριό ήταν βυθισμένο στην λευκή ονειροπαγίδα του χιονιά. Ο χειμώνας ήταν σκληρός, ράπιζε τα πλίνθινα σπίτια που ταξίδευαν … Συνεχίστε την ανάγνωση Ολυμπία Θεοδοσίου | Ελπίδα

Πάντα μάς συγκινούσαν οι περιγραφές του πατέρα για τη μέρα που κηρύχτηκε ο πόλεμος, στις 28 Οχτώβρη του 1940. Ακόμα … Συνεχίστε την ανάγνωση Βιβή Κοψιδά-Βρεττού | Με τη στολή του στρατιώτη…

Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο· καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο· το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή. Ευτύς ως γεννηθούμε, … Συνεχίστε την ανάγνωση Νίκος Καζαντζάκης | Ασκητική (απόσπασμα)

Αξιότιμοι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, με το σπιτάκι τους, τη δουλίτσα τους, τα παιδάκια τους. Περήφανοι υπάλληλοι σε ευυπόληπτες θέσεις: … Συνεχίστε την ανάγνωση Χρυσοξένη Προκοπάκη | Οι νοικοκυραίοι

Ο έρωτάς μας πέρασε – κυριολεκτικά και μεταφορικά- από χίλια κύματα: πολιτικές εξορίες σε διάφορα μέρη της χώρας (στα πιο … Συνεχίστε την ανάγνωση Χριστόφορος Τριάντης | Ο πόνος των ανθρώπων

Δεν θυμάμαι πότε ανταμώσαμε τελευταία φορά, θυμάμαι μονάχα ότι στις συναντήσεις μας, εγώ στεκόμουν πάντα πίσω από τον θεόρατο κορμό … Συνεχίστε την ανάγνωση Ολυμπία Θεοδοσίου | Καθώς μεγάλωνα

Δεν είναι λίγες οι φορές όπου η ματιά- λίγο και από συνήθεια αποκτημένη στα χρόνια της πρώιμης μαθητείας με τη … Συνεχίστε την ανάγνωση Σωτήρης Λέτσιος | Σημειώσεις ληξιαρχικών πράξεων

Συνεχίζουμε τη ζωή μας κανονικά. Όπως συνεχίζεται και το πρόγραμμα της τηλεόρασης. Κανονικά. Οι μεσημεριανές σιέστες, τα τυχερά παιχνίδια, οι … Συνεχίστε την ανάγνωση Χρυσοξένη Προκοπάκη | Αντικαταστάτες

Παραμονή Χριστουγέννων 11:00 π.μ. Οι δρόμοι της πόλης αρχίζουν δειλά-δειλά να αισθάνονται τα χνάρια των περαστικών, να ρουφούν τις φωνές … Συνεχίστε την ανάγνωση Ολυμπία Θεοδοσίου | Σκηνές

Δεν είναι κάτι άλλο, είναι ότι τρομάζουν και παγώνουν στο αιφνίδιο φως. Πάνω της πέφτουν 2.000 κιλά από ατσάλι και … Συνεχίστε την ανάγνωση Αντώνης Μπαλασόπουλος | Θα έπρεπε να ξέρω