Στην επιδημία της παρακμής
ο κόσμος στέκεται βουβός.
Στο λατομείο της ψυχής
λαξεύονται οι αφελείς σκέψεις,
γίνονται λέξεις
δραπετεύουν στο φως.
Τα όνειρα δεν αποζημιώνονται,
έχουν ανάγκη από λίγο ουρανό.
Αλητεύοντας τα καλοκαίρια
νοσταλγώ τα ταραγμένα φτερουγίσματα.
Αφουγκράζομαι το θρόισμα
από έναν Αύγουστο ζεστό,
εθιστικό και μελλοθάνατο
…η αλμύρα του
στάλαξε στις φλέβες μου.
Ο Δημήτρης Καρπέτης γεννήθηκε στην Ορμύλια Χαλκιδικής το 1969. Έχει σπουδάσει Γεωπονία στο Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης και Θέματα Βιολογικής Γεωργίας σε Κ.Ε.Κ. Από το 2000 δουλεύει σε Δημόσια Υπηρεσία. Γραπτά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και ιστότοπους.
Φωτογραφία: Jesús Mompó
Newsletter
BookSitting | Βιβλία, Τέχνες, Ιδέες

Οι αφελείς σκέψεις αιώνιοι έφηβοι επαναστατούν,
γίνονται λέξεις και περιγράφουν τα όνειρα που
αλίμονο δε θέλουν να αποζημιωθούν
γιατί δεν έχουν υποστεί καταστροφή.
Πουλιά αλήτες γίνονται, πετούν ψηλά,
τραβούν την ψυχή από το χέρι
να της δείξουν
τί όμορφος ο κόσμος είναι
όταν τα όνειρα η ψυχή ακολουθεί.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο