Αργύρης Φυτάκης | Τοπίο στην ομίχλη

Μια αχλή γραμμή περιζώνει τον ορίζοντα. Από ανατολικά ο ουρανός είναι ανοιχτός αλλά από τα δυτικά έρχεται μια μαυρίλα. Το πρωινό φως τραβάει μια σταθερή τροχιά στον ουρανό και κατευθύνει ένα σμήνος πουλιών που πετάει επάνω από τα κεφάλια μας. Το τοπίο καθαρά Αγγελοπουλικό: διάφανη ομίχλη, ξέντυτη γη, σκούροι κορμοί δέντρων σε μια απέραντη πεδιάδα με αυλακώσεις, δρόμους και μερικά χωριά. Πότε εδώ και πότε εκεί, μια συστάδα σπιτιών, όλα τους μονόπατα και παραταγμένα σε σειρά –λες πως οι μικρές αυτές κοινότητες έχουν ζωτική ανάγκη για την συντροφικότητα, την καλημέρα και τα πρόσωπα των γειτόνων τους· για κάποια σπίτια, τα περισσότερα, ο χρόνος έχει φωλιάσει, έχει τρυπώσει το νυστέρι του κι έχει ρημάξει την πρόσοψή τους. Μια ηλικιωμένη γυναίκα, κυρτή από το βάρος των περασμένων τιμών, ανοίγει τα παραθύρια της για να μπει φρέσκος αέρας και κάτω από το μαντήλι ξεπροβάλλει το ροζιασμένο πρόσωπό της. Από την απέναντι πλευρά μια άλλη την καλημερίζει· σε λίγο θα ψήσουν ελληνικό καφέ στο μικρό μάτι από πετρογκάζι. Κι όπως θα φουσκώνει ο καφές μέσα στο μπρίκι τόσο θα φουσκώνουν τα σύννεφα και τόσο τα πουλιά θα πετάνε πιο χαμηλά.

Η ζωή στα όρια: του τόπου, της γλώσσας, της ταυτότητας, του εαυτού –στα όρια του κόσμου. Παραπέρα, το έτερο άλλο, αχανές κι άγνωστο. Διάφανη ομίχλη κι εκεί, ξέντυτη γη, σκούροι κορμοί δέντρων σε μια απέραντη πεδιάδα με αυλακώσεις, δρόμους και μερικά χωριά.


Ο Αργύρης Φυτάκης είναι φιλόλογος και συγγραφέας, κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος (MA) στη Δημιουργική Γραφή και τις Πολιτισμικές Σπουδές. Το πρώτο του αφήγημα «Ημέρα Γενεθλίων», η πρώτη του συλλογή χαϊκού «Διαθλάσεις Φωτός» και η πρώτη του νουβέλα «Cassandrae» βρίσκονται σε ψηφιακή μορφή στην Ανοικτή Βιβλιοθήκη (openbook.gr), όπως και η συλλογή χαϊκού «Του χρόνου».


BookSitting | Βιβλία, Τέχνες, Ιδέες

Σχολιάστε

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.