Δύο ποιήματα από την έβδομη ποιητική συλλογή της Έφης Καλογεροπούλου, που επιχειρεί να συνδέσει —με υπαρξιακή ένταση και λυρικές αρθρώσεις— τα αιχμηρά θραύσματα της μνήμης, τις χειροπιαστές ψηφίδες της ζωής, τις αιφνίδιες αιωρήσεις του αοράτου. Πρόκειται για μια περιδιάβαση σε ό,τι διασώζει η μνήμη, για μια οντολογική περιπλάνηση στον χρόνο και τον χώρο, όπου η αβεβαιότητα και το τυχαίο κυριαρχούν σε έναν ορίζοντα διαρκούς μεταμόρφωσης.
Σώμα με σώμα
Υπάρχουν ιστορίες ολόκληρες
που μοιάζουν με αμμόλοφους
πατάς πάνω τους και βουλιάζεις
σε αμίλητο παράπονο
Άλλες χάσκουν ανοιχτές, ερείπια
που τα ρήμαξε ο χρόνος
Κι άλλες κρεμασμένες στη ράχη
μιας λέξης μένουν εκεί μετέωρες
για πάντα
Να ζεις γενναία τη φθορά σημαίνει
να διασώζεις το άφθαρτο
μες στην αγάπη
Ιούλιος της επιθυμίας
Έρχομαι απ᾿ τη χώρα που κανείς
δεν είναι για κανέναν·
άγριο αίμα από χαρτί είν᾿ τα παιδιά μου
χαρά που με έσπρωχνε κοντά σου
λέξεις που δεν είχα κι άλλες που άνθιζαν
Άνοιγε τότε η αυλαία και ξεσπούσε
η ομορφιά σαν απειλή
— είμαστε ζωντανοί λοιπόν;
H Έφη Καλογεροπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι φυσικός και θεατρολόγος και εργάζεται στην εκπαίδευση. Ποίησή της και θεατρική κριτική έχει δημοσιευτεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά, σε ανθολογίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και έχει μεταφραστεί στα αγγλικά, ισπανικά, γερμανικά και ιταλικά. Συμμετείχε στα 5ο και 7ο διεθνές φεστιβάλ ποίησης Αθηνών. Ήταν φιναλίστ του ευρωπαϊκού διαγωνισμού ποίησης Mediterranean Poetry Prize (Ρώμη, 2021). Είναι μέλος του Κύκλου Ποιητών.
Newsletter
BookSitting | Βιβλία, Τέχνες, Ιδέες
BookSitting 