Είδαμε την παιδική παράσταση «Το Δίλημμα του Αυτοκράτορα» από τη θεατρική ομάδα Hippo Theatre Group, στο Θέατρο Σταθμός, και περάσαμε υπέροχα.
Του Θησέα Βασιλείου
Η παράσταση «Το Δίλημμα του Αυτοκράτορα» βασίζεται στο κλασικό παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν Το Αηδόνι του Αυτοκράτορα. Η ομάδα Hippo Theatre Group, με πρωταγωνίστριες τις Δάφνη Μουτζίκου και Βιβή Τσόρμπα, κατάφερε να δημιουργήσει μία παράσταση υψηλού επιπέδου με γνώση, τεχνική, χιούμορ και άψογη ροή. Είναι δύσκολο κάποιος να στήσει μια παιδική παράσταση και να μην πέσει σε κλισέ της εποχής. Όμως «Το Δίλημμα του Αυτοκράτορα» στέκεται δυνατά απέναντι στις σύγχρονες τάσεις, ενσωματώνοντας με επιτυχία το χιπ χοπ σε ένα τραγούδι, ενθαρρύνοντας τη συμμετοχή του κοινού χωρίς να το κουράζει και χρησιμοποιώντας όρους που είναι οικείοι στα παιδιά, ενώ παράλληλα αναδεικνύει τα οφέλη και τους περιορισμούς της σύγχρονης τεχνολογίας με έναν τρόπο που δεν νουθετεί, αλλά ενθαρρύνει τη σκέψη.
Η Δάφνη Μουτζίκου και η Βιβή Τσόρμπα είναι απολαυστικές σε όλους τους ρόλους. Σε ένα λιτό αλλά εντυπωσιακό σκηνικό, το οποίο αποτελείται ουσιαστικά από δύο παραβάν με κινέζικες ζωγραφιές, οι δύο πρωταγωνίστριες αλλάζουν μάσκες (της Μάρθας Φωκά) και ρούχα, υποδυόμενες όλους τους ρόλους σε μία performance με πολλή κίνηση (πρόκειται για μια non-stop χορογραφία), τραγούδι και αλλαγές φωνών. Οι δύο έξοχες ηθοποιοί δημιουργούν την κατάλληλη συνθήκη έτσι ώστε τα παιδιά να πειστούν πραγματικά πως έχουν μπροστά τους έναν αυτοκράτορα, ένα αηδόνι, έναν αυλικό και ένα ρομπότ – αηδόνι που προσφέρει και άλλες υπηρεσίες: λέει τον καιρό, υπολογίζει, τραγουδάει άρτια αλλά δεν έχει απάντηση στην ερώτηση γιατί ο αυτοκράτορας εξακολουθεί να είναι λυπημένος μιας και το ίδιο δεν μπορεί να επεξεργαστεί συναισθηματικές πληροφορίες.
Ιδιαίτερα συγκινητική είναι η διαπίστωση ότι, παρόλο που τα παιδιά δεν αντιπαθούν το μηχανικό αηδόνι (κάτι απόλυτα φυσιολογικό, αφού ανήκουν στη γενιά της τεχνολογίας και είναι εξοικειωμένα με τέτοια προϊόντα από τη γέννησή τους), προτιμούν ξεκάθαρα το πραγματικό αηδόνι. Όταν εκείνο έχασε τη φωνή του και εξαφανίστηκε, ζήτησαν από το μηχανικό να φύγει, ώστε να επιστρέψει το αληθινό, που είχε κερδίσει την καρδιά τους.
Τι θα γίνει στο τέλος; Αυτό θα το ανακαλύψετε όταν δείτε την παράσταση. Θα απολαύσετε μια ώρα καλού παιδικού θεάτρου που σέβεται το κοινό και περνά μηνύματα αβίαστα και ουσιαστικά, πατώντας πάνω στην παράδοση, αλλά φωτίζοντας, ταυτόχρονα, τη θετική πλευρά της τεχνολογίας. Η σκηνοθεσία των Αλέξανδρου Ράπτη και Φώτη Δούσου (που έχουν γράψει και το κείμενο) είναι ευρηματική, η μουσική του Αλέξανδρου Ράπτη υποστηρίζει την παράσταση εύστοχα και διακριτικά, οι χορογραφίες της Μίκας Στεφανάκη είναι εξαιρετικές, ενώ οι δύο ηθοποιοί εντυπωσιάζουν με την άψογη απόδοσή τους σε πολλαπλούς και απαιτητικούς ρόλους.
Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση
Διαβάστε τη συνέντευξη του Φώτη Δούσου στο BookSitting
Newsletter
BookSitting | Βιβλία, Τέχνες, Ιδέες
BookSitting 