Γεωργία Βεληβασάκη | Δύο ποιήματα

[Ιδιώνυμος χώρα]

Στην ηρεμία των κυμάτων
πολτοποιούνται οι ουρανοί
το λάπτοπ γέμισε νεκρούς
ταχείας καύσης

πέραν τούτων
επανακάμπτουν ιδιώνυμα
κατά των λεξιβατών

[Πόσα μεγαμπάιτ να κρύψουν την ασκήμια του θεού;]

Ολάνοιχτοι οι νεφροί πάλι και πάλι
Πληρώθηκε ο πληρών σε ένα αζιμούθιο

Και τώρα θα σας πω το μυστικό:
σε τούτα τα ποιήματα
ευδοκιμούν παράξενα όντα
[έντομα ή φυτά ή πουλιά ή ψάρια ή]
από ένα σπίτι όρθιο ακόμη·
ανάμεσα τα σύμπαντα του
[μέσου] ψηφιακού αναγνώστη

Το επιφαινόμενο· και η θάλασσα
θα αναληφθεί

 

---

Ανατροφοδοτημένη

Από παιδί έτρωγε τις λέξεις της.
Ήταν η κανονική της τιμωρία.
Όσο μεγάλωνε τις έπιανε από τα σημεία στίξης
τις έσερνε στα πεζοδρόμια και τα fora
τις επιμήκυνε μέχρι τις άκρες των χειλιών
τις ζύμωνε με φωτοβόρες αντιστάσεις
τις μούσκευε στο λιβυκό της σώμα
κι ώς να φανεί το παραξένισμα
μ΄ένα πλατάγισμα της γλώσσας
τις διέλυε.

Έρχονταν κι άλλοι.

(Από την ποιητική συλλογή της Γεωργίας Βεληβασάκη, «Αυτή, το άτομο μηδέν», εκδόσεις Σμίλη, Αθήνα 2024)

---

Η Γεωργία Βεληβασάκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ηράκλειο Κρήτης, ζει στην Αθήνα. Γράφει ποίηση, στίχους και διηγήματα. Ασχολείται με το τραγούδι, το μουσικό θέατρο και την τέχνη της Performance, ως ερμηνεύτρια και δημιουργός. Διδάσκει Επιτελεστική Ποίηση (Performance Poetry) και είναι Υποψήφια Διδακτόρισσα Δημιουργικής Γραφής στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας (ΠΔΜ).

---