Γκέλη Ντηλιά | Ωδή στον Τσαρλς Μπουκόφσκι

Διχαστικό φαινόμενο, καταραμένο
διεστραμμένο, υπερεκτιμημένο και άλλα πολλά
με έχουν κατά καιρούς χαρακτηρίσει.
Τους αγνοώ.
Ιδέα δεν έχουν ποιος ήμουν.
Στην έκλυτη ζωή μου
τίποτα στα σοβαρά δεν έπαιρνα
και ειδικά τους κριτικούς.
Ο δαίμονας εντός μου έγραφε ό,τι έγραφε
έξω από τα περιθώρια,
αλλιώς για άγιος θα λογιζόταν.
Το περιθώριο με λάτρευε.
Μετά το Barfly ουρές για συνεντεύξεις με περίμεναν.
Εγώ εξομολογούμουν τη μαυρίλα μου.
Αυτοκάθαρση την έλεγα.
Και να που πλέον θεωρούμαι κλασσικός και αιώνιος.
Αν έπαιζα ένα όργανο
τα δάχτυλά μου σε ένα πιάνο θα μάτωναν
και εκεί στα πλήκτρα θα με έβρισκαν
γερμένο και πιωμένο ένα πρωί
και δίπλα μου έτοιμο ποίημα να διαβαστεί
με λέξεις αθυρόστομες η τραγωδία μου.

Η Γκέλη Ντηλιά είναι ποιήτρια και συγγραφέας.