Αλεξία Καλογεροπούλου | Κυριακή της μητέρας

Κυριακή της μητέρας.
Τα μάτια κλείνω
κι έρχεσαι, όπου κι αν είμαι,
με χέρια – φυλαχτά,
σαν πέπλα μνήμης,
κι εκείνη τη γνώριμη αγωνία
καρφωμένη στο βλέμμα,
παράκληση άφατη
υπέρ υγείας και ευτυχίας.

Κυριακή της μητέρας.
Κόβω αγριολούλουδα
απ΄ όσα απέμειναν στο
διπλανό οικόπεδο.
Η ζωή δεν είναι πια κρυφτό
στην πιλοτή
ούτε ποδήλατο με τέσσερις ρόδες.
Μα εσύ εδώ, πάντα εδώ,
με ένα χαμόγελο
και δυο λέξεις
κάνεις και την πιο στενή ατραπό
να μοιάζει με λεωφόρο.

---

 Φωτογραφία:  Guilherme Reis

---