Σταυρούλα Ηλία | Η κόρη μου

Η κόρη μου με μαλλιά φωτιάς από ξύλα αγριοκαστανιάς
Γερμένης στην όχθη του Αμαζονίου
Αμαζόνα κι αυτή
Η κόρη μου με μάτια λέαινας λαμπερά κι αστεία

Η κόρη μου με στόμα αγαλμάτινο και χείλη αρχαίας θεάς
Η κόρη μου με χαμόγελο ιέρειας τη στιγμή της θυσίας
Στο ιερό της Δήμητρας
Η κόρη μου με ματόκλαδα όρθιες γραμμούλες παιδικής
Γραφής
Είναι δέντρα αυτά ή ποταμάκια που συναντώνται στη θάλασσα;

Η κόρη μου όταν κλαίει
Χίλια ρυάκια δακρύζουν στην άκρη των ματιών της
Και το καστανό γίνεται βαθύ πράσινο
Όπως το χρώμα των ονείρων της
στην πρώτη της ζωγραφιά
Η κόρη μου με φρύδια λουσμένα στο φως
του αρχαϊκού μειδιάματός της

Η κόρη μου με στήθος εφηβικού αγάλματος
το θαυμάζουν ορδές τουριστών
Που στέκονται προσκυνητές
Γονατίζοντας χαιρετούν τον ομφαλό της
Και την τόλμη της
Γιατί θέλει να είναι Αυτή που είναι

Η κόρη μου με χέρια σαν το χάδι της θάλασσας
Ένα καλοκαιρινό βραδάκι
Με παλάμες σαν τον ήχο
Του βότσαλου όταν το αγγίζει ο άνεμος

Η κόρη μου με πόδια σαν φύκια
Στα βάθη του πελάγους
Το ένα λιγάκι πιο σκούρο από το άλλο
Η κόρη μου με γλουτούς ασύμμετρους

Η ιδιαίτερη γλυκιά σπάνια κόρη μου…

Η κόρη μου

Δική σας Κόρη
Του κόσμου όλου Κόρη

---

Η Σταυρούλα Ηλία γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Ζει στο Γύθειο. Εργάζεται ως καθηγήτρια φιλόλογος. Παρακολούθησε με υποτροφία ΜΠΣ με θέμα τη Λογοτεχνία και τη Δημιουργική Γραφή. Πιστεύει ότι η γραφή είναι πρωτίστως πολιτική πράξη και θέση.