Κώστας Μπαρμπαντωνάκης | Χριστούγεννα

Χριστούγεννα απόψε
κι εγώ μόνος
ξαπλωμένος στον καναπέ
του μεγάλου, ζεστού σπιτιού
με φώτα και πολλά στολίδια γύρω μου
και κάθε λογής ανέσεις και παιχνίδια
έχω ξεχάσει ποιος γιορτάζει σήμερα

Δεν νιώθω χαρά, γιατί μου λείπουν
οι λίγες ζαχαρωμένες τηγανίτες
που κατάφερε να φτιάξει η μάνα
από το λίγο αλεύρι που ΄χε απομείνει.
Μου λείπουν,
το αναμμένο μαγκάλι της λαλάς
κι η μυρωδιά του ασβέστη
στο παγωμένο σπίτι

Μα πιο πολύ μου λείπουν
τα λιγοστά μπαλόνια
που ‘χαν φυλάξει σαν πολύτιμα πετράδια
τ’ αδέλφια μου
από περασμένες γιορτές
και το κοινό μας όνειρο, η προσμονή
πως κάποια μέρα θα κάνουμε Χριστούγεννα
σε σπίτι μεγάλο και ζεστό
με άφθονες τηγανίτες και μπαλόνια
και κάθε λογής ανέσεις και παιχνίδια

2014

(Από την ποιητική συλλογή του Κώστα Μπαρμπαντωνάκη «Αλισάχνη», εκδόσεις Άπαρσις, 2019)

---

Ο Κώστας Μπαρμπαντωνάκης γεννήθηκε στη Μήλο, τα δύσκολα χρόνια της Κατοχής, στις 2 Αυγούστου του 1941. ‘Ηταν το πρώτο παιδί μιας φτωχής οικογένειας και είναι χαρακτηριστικό, όπως λέει ο ίδιος, ότι φόρεσε για πρώτη φορά παπούτσια σε ηλικία 5 ετών. Τελείωσε το δημοτικό και το γυμνάσιο με πολύ καλές επιδόσεις. Από πολύ μικρός ήθελε να γίνει ναυτικός και να γνωρίσει τον κόσμο. Σε ηλικία 17 ετών πέτυχε να εισαχθεί στην Σχολή Εμποροπλοιάρχων και, πράγμα πολύ δύσκολο για την εποχή εκείνη, πριν συμπληρώσει τα 31 του χρόνια, η εταιρεία στην οποία τότε εργαζόταν του ανέθεσε την πλοιαρχία σε φορτηγό 12.000 τόνων. Από την ηλικία των 14 ετών άρχισε να «σκαλίζει» στο χαρτί κάποιες λέξεις που τις ονόμαζε ποίημα.