Πάντα
αγαπούσα τα πουλιά
μα πιο πολύ τα κοτσύφια
που έρχονταν το χειμώνα
στη χιονισμένη μας αυλή
να βρουν σπόρους
να φάνε ή οτιδήποτε
γιατί στο βουνό
δεν μπορούσαν να τραφούν
μα έτσι έμπαιναν
σε περιοχή κινδύνου
στην περιοχή του ανθρώπου
όπου μερικοί ασυνείδητοι
τα σκότωναν
με αεροβόλα ή σφεντόνες.
Ακόμα αγαπούσα
τα ωδικά πτηνά
μα αυτά τα καημένα
συνήθως ήταν σε κλουβιά
και δεν μπορούσα
να τα αντικρίσω
έτσι δέσμια.
Ο Γρηγόρης Σακαλής γεννήθηκε και ζει στη Νάουσα. Σπούδασε Νομικά στο Α.Π.Θ. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: «Κίβδηλος καιρός» (2008), εκδόσεις Πλανόδιον, «Θαμμένος στην άμμο» (2010), εκδόσεις Πλανόδιον, «Πορεία στη γύμνια» (2013), εκδόσεις Bookstars, «Κυτίο κρυφών ονείρων» (2015), εκδόσεις Ενδυμίων, «Άχρονη μετάβαση» (2017), εκδόσεις Ενδυμίων και «Κραυγές στην έρημο» (2020), εκδόσεις Ενδυμίων. Έχει συμμετάσχει σε ανθολογίες ποίησης και διηγήματος. Συνεργάζεται με λογοτεχνικά περιοδικά.
Φωτογραφία: Mehdi Sepehri
Newsletter
Συμπληρώστε το email σας για να λαμβάνετε ενημερώσεις.
