Είπες πως θα διηγηθείς
μια ιστορία
από κείνες που θα στέγαζαν
το κενό της απουσίας.
Άρχισες τον μονόλογο.
Παρασύρθηκες σε λεπτομέρειες.
Χρωματιστές κι ολοζώντανες.
Έξαφνα η φωνή σου σταμάτησε.
Σαν να κατάλαβες πως ταξίδευα.
Η ψυχή μου βρήκε λιμάνι.
Άρνηση παρακολούθησης
ή εμμονή στο παρελθόν;
Τα λόγια είναι περιττά,
όταν μιλούν οι καρδιές
ως κέρινα αγάλματα στον ήλιο.
Δεν ξαναείπες κάτι για κείνη την ιστορία,
που άφησες στη μέση…
Η Μαίρη Φλώρου είναι φιλόλογος.
Φωτογραφία: Majestic Lukas
BookSitting 