Το πιο επικίνδυνο δεν είναι να ερωτευτείς έναν άνθρωπο, αλλά την ιδέα που έχεις σχηματίσει γι’ αυτόν. Κι εδώ καθοριστικό ρόλο παίζουν τα απωθημένα και η φαντασία, αν διαθέτεις μια στάλα είναι υπεραρκετή για να προκαλέσει σωρεία σκέψεων και (ερωτικών) φιλοδοξιών.
Όμως η επικινδυνότητα του αισθήματος (ή ό,τι τιτλοφορείται για αίσθημα) ξεκινάει, όταν περνάει ο χρόνος και διαπιστώνεις ότι η ιδέα εξαχνώνεται, και χάρη σε τυχαία γεγονότα ή νομοτελειακά συμβάντα (παίζει έναν ρόλο και η τύχη) ξεφτίζει εντελώς. Απομένει το πρόσωπο, άνευ φαντασιακών ιδεολογημάτων και προσωπικών θυσιών. Τότε διαπιστώνεις πόσο χρόνο κι ενέργεια έχασες, αναζητώντας χίμαιρες και ουτοπίες, περί αενάου ευτυχίας και περί ερωτικής πλήρωσης. Μετριότητα και κάτω του μετρίου, κατάσταση. Η φαντασία σου, σε πρόδωσε και συνέδεσες τη ζωή σου με ένα νόθο αίσθημα, ενώ θα μπορούσες να μην ανέχεσαι τις ανοησίες και τις συγκεκαλυμμένες χυδαιότητες, που έφταναν μέχρι το επίπεδο των μικρογελοιοτήτων και όχι μόνο. Από την άλλη, οι σωματικές – υπερβατικές γελοιότητες έδιναν μια κάποια παράταση στην αντιμετώπιση της αγαπητικής ένδειας, κάτι ήταν κι αυτό. Θα μπορούσαν να τιτλοφορηθούν ως ναρκισσιστικές παρεμβολές σεξουαλικού τύπου, χορτασμός των αισθήσεων μήπως και νικηθούν οι φθοροποιές δεσμεύσεις και η απουσία αγαπητικής σχέσης.
Βέβαια, οι παραπάνω επισημάνσεις δεν ταιριάζουν στον νόμο: «ο έρωτας είναι τυφλός», αλλά ουρανέ, μην ερωτεύεσαι τ’ απωθημένα σου. Η βασίλισσα εξαρχής ήταν γυμνή ή «μετρίως» ενδεδυμένη κι όχι με την στολή της ψυχής βεβαίως, γιατί εκεί θα ήταν τρομακτικά τα πράγματα και χωρίς αναστάσιμα εγκώμια.
Ο Χριστόφορος Τριάντης είναι εκπαιδευτικός. Γράφει ποιήματα, διηγήματα και κείμενα.
Φωτογραφία: Joseph Chan
BookSitting 