Ο Γιώργος Πολυμενάκος γεννήθηκε στο νησάκι Κρανάη, σε ένα σπίτι δίπλα στον φάρο του Γυθείου. Μεγάλωσε και ζει στο Πέραμα, απέναντι από τον φάρο της Ψυττάλειας. Τον Δεκέμβριο του 2019 κυκλοφόρησε το πρώτο του βιβλίο με τίτλο «Ιστορίες από την άλλη όχθη» (β΄ έκδοση, Σεπτέμβριος 2021 – εκδόσεις Απόπειρα). Τον Νοέμβριο του 2021 εκδόθηκε το μυθιστόρημά του «Σημείο Εξόδου Ένα» (εκδόσεις Απόπειρα), το οποίο επιλέχθηκε ως ένα από τα δέκα καλύτερα μυθιστορήματα εκείνης της χρονιάς στα λογοτεχνικά βραβεία του περιοδικού «Ο Αναγνώστης». Ξεκίνησε την «Τριλογία των Φάρων» με το μυθιστόρημα «Σημείο Εξόδου Ένα» και τη συνεχίζει με το «Σκοτεινό Φως», με αφορμή το οποίο μιλήσαμε μαζί του. Γράφει στίχους από το 1985. Τραγούδια του, όπως, «Χειμωνιάτικα μπαρ», «Παραισθήσεις», «Τα Χρώματα», «Ο τόπος που μεγάλωσα», «Πίνω, πίνω» και πολλά άλλα, έχουν μελοποιήσει και ερμηνεύσει διάφοροι Έλληνες καλλιτέχνες. Έχει δημιουργήσει το ντοκιμαντέρ «Ο Τόπος» και τη μουσική ταινία μυθοπλασίας «Το Τελευταίο Πέρασμα».
Στο εξώφυλλο του βιβλίου σας απεικονίζεται ένας φάρος εν μέσω τρικυμίας. Συμβολίζει κάτι ιδιαίτερο για εσάς;
Ο φάρος στο εξώφυλλο του βιβλίου είναι ο φάρος μπροστά από τον οποίο γεννήθηκα. Η τρικυμία που φαίνεται στη φωτογραφία συνέβη όταν ήμουν σε ηλικία οκτώ μηνών.
Θεωρείτε το βιβλίο σας Σκοτεινό φως δύσκολο ανάγνωσμα;
Η μόνη «δυσκολία» του είναι ότι η πλοκή του εξελίσσεται μέσα σε δύσκολες κοινωνικά καταστάσεις. Κατά τα άλλα,πιστεύω ότι είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται εύκολα, με την έννοια ότι διαθέτει πλοκή με κινηματογραφική δομή, χωρίζεται σε σκηνές που δεν υπερβαίνουν τις λίγες σελίδες, και υπάρχει συνεχής εναλλαγή της οπτικής γωνίας μέσω της οποίας ο αναγνώστης παρακολουθεί τα δρώμενα (μέσα από το «βλέμμα» και των τρόπο σκέψης των διαφόρων χαρακτήρων). Αυτός είναι ο τρόπος γραφής που χρησιμοποίησα και στο προηγούμενο βιβλίο μου, το Σημείο Εξόδου Ένα.
Ποιο είναι το πιο κολακευτικό σχόλιο που σας έχουν κάνει για τη γραφή σας;
«Δεν μπορούσα να αφήσω το βιβλίο σας από τα χέρια μου».
Η«διαδρομή» του γραπτού σας, από το γραφείο σας ως τον αναγνώστη, με ποιες σκέψεις γίνεται από την πλευρά σας;
Τις ώρες που γράφω, χάνομαι μέσα στον κόσμο και στους χαρακτήρες που έχω δημιουργήσει, αλλά σε κάποια άκρη του μυαλού μου λειτουργεί αδιάκοπα ένα φίλτρο που μου υπενθυμίζει ότι αυτά που γράφω θα πρέπει να μην μοιάζουν μόνο σε μένα ενδιαφέροντα, αλλά και στους υπόλοιπους που θα τα διαβάσουν.
Ετοιμάζετε ήδη το επόμενο βιβλίο σας, το τρίτο μέρος της Τριλογίας των Φάρων;
Το έχω ήδη ξεκινήσει και έχει ως θέμα την κλιματική αλλαγή και μια πιθανή παγκόσμια οικολογική καταστροφή.
Το γράψιμο σάς σώζει από άλλους προσωπικούς δαίμονες;
Προφανώς. ‘Όπως έχει πει ο Εντουάρντο Γκαλεάνο: «Η τέχνη της αφήγησης γεννήθηκε από τον φόβο του θανάτου». Και όχι μόνο του φυσικού, θα πρόσθετα εγώ, αλλά και του πνευματικού.
BookSitting 